Tytuł: Odp: 4 -latek nie mówi Wiadomość wysłana przez: Jagoda Sierpnia 20, 2013, 03:07:19 Droga Mamo Lolka, nie wiem, czy Pani wprowadziła wszystkie 17 technik metody krakowskiej. Czasem te osoby nagle zaczynają modlić się za swoich bliskich, zamawiają msze święte, jadą na pielgrzymkę. A niektórzy mówią wprost: ech, jakby się człowiek nie obudził, toby nikt tego nawet nie zauważył. Zwykle odbieramy takie słowa jako zwykłe gadanie. Tak. Myślimy: jak on od pięciu lat w ten sposób mówi, to tego nie zrobi. Mam problem z 3 letnia córcią. Otóż od początku były u niej problemy z mową, zaczęła jak miała 2,5 roku, na dzień dzisiejszy mówi już wszystko, ale co mnie martw to, to, że nie rozmawia. Mam 3 letniego synka. Gdy miał 2,5 roku zdecydowaliśmy nauczyć go siusiania i robienia kupki na nocnik. Jednak minęło już pół roku, a jemu ciężko jest załapać. Pieluchy nie założyliśmy mu od tego razu ani na chwilę. Wszystko rozumie, ładnie mówi, zapytany o te sprawy jasno wyjaśni i wie o co chodzi. Ale niestety nie woła 3latek nie chce mowic!! - Forum dla rodziców: maluchy.pl « ciąża, poród, zdrowie dzieci - daga1107 napisał w wychowanie: Witam Was drodzy rodzice. Jestem mama dziewczynki, ktora pod koniec listopada skonczy 3 lata.Moj problem polega na tym, ze corka nie mowi praktycznie nic. Ale syn ma takie trudnosci z mówieniem , że w tym wieku mówi zaledwie ok 10-12 wyrazów . nie wiem co robic Skocz do zawartości Ciąża, poród, macierzyństwo i wychowanie dzieci SwZJ. Porady naszych EkspertówMój synek nie mówi nic oprócz "mama" i "tata", przedmioty i ludzi nazywa po swojemu np. Franek to kaka, Zuzia ku, Marcysia ki i tak jest ze wszystkim pić to tić siku to ki tylko w innej intonacji. Naśladuje zwierzęta, szum drzew, bzyczenie pszczoły. Lubi grać w piłkę, rysować, malować farbami, bawić się modeliną, jest bardzo towarzyski, chętnie bawi się z dziećmi, ale też nie lubi dzielić się ulubionymi zabawkami. Nie boi się ludzi nawet obcych, lecz nie lubi zwierząt - boi się ich dotknąć. Zaczął korzystać z nocnika jak skończył 2 latka, często się śmieje, jak ogląda bajki to przeżywa je gdy jest coś strasznego boi się, a gdy wesołego śmieje, ma świetną pamięć, od roku układa puzzle. Kłopot polega w jego mowie, dużo z nim ćwiczę, chodzę do logopedy, zna literki alfabetu większość wymawia, lecz nie potrafi ich złączyć w sylabę ani w wyraz. Ćwiczenie z gimnastyki buzi i języka robi dość poprawnie. Pytanie czemu nie mówi? Nie potrafi wymówić prostych słów. Ćwiczę z nim prawie w każdej w wolnej chwili, opowiadam co robię i każę powtarzać niestety bez efektów. Jak mu pomóc? Ostatnio robi się nerwowy gdy go nie rozumiemy. Boję się, że zamknie się w sobie, zauważyłam, że rówieśnicy zaczynają mu dokuczać mówić " ty się naucz mówić", wtedy nie idzie do nich. Jak mu pomóc? Jakie ćwiczenia z nim wykonywać aby usprawnić jego aparat mowy? Dziecko nie chodzi do przedszkola. Sylwia Droga Pani Sylwio, Proszę sprawdzić czy Synek potrafi naśladować wzory z klocków ("Układanki lewopółkulowe" - ponieważ układanie puzzli nie jest stymulujące, można je układać metodą prób i błędów, wiele dzieci nawet nie wie, co jest na obrazku. Zachęcam do pracy w domu z wykorzystaniem programów: 1. "Słucham i uczę się mówić" - na początek "Samogłoski i wykrzyknienia" oraz "Wyrażenia dźwiękonaśladowcze" - WARUNEK: dziecko musi słuchać w słuchawkach. 2. "Kocham czytać" - na początek zeszyty od 1-5 ( Uczenie liter alfabetu jest nie tylko nieuzasadnione, ale też szkodliwe. Synek będzie miał problemy z opanowaniem umiejętności czytania ze zrozumieniem. Chłopiec nie potrzebuje ćwiczeń aparatu mowy, ale stymulacji lewej półkuli mózgu, czyli ćwiczeń sekwencyjnych, linearnych. Warto skorzystać raz w tygodniu z pomocy terapeuty pracującego metodą krakowską. Znajdzie ich Pani na stronie Z ćwiczeń lewopółkulowych ważne są "Układanki lewopółkulowe" oraz ćwiczenia dominującej ręki. Proszę nie mówić nigdy: "powiedz", "powtórz", bo to przynosi odwrotny skutek. Synek musi słuchać około 5 miesięcy, by mózg nauczył się łączyć sylaby w większe jednostki. Jako stymulację do spontanicznego powtarzania stosujemy zawsze program "Kocham czytać" i "Dziennik wydarzeń" - terapeuta powinien Pani wszystko objaśnić. Jest też moja nowa książka "Metoda krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci" gdzie dokładnie opisuję 17 technik terapeutycznych. Serdecznie pozdrawiam JAgoda Cieszyńska Portal ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta. 15 słońce21 Zarejestrowany: 20-01-2018 17:42. Posty: 1 Droga mamo „kotekprusice”! Napisała Pani, że syn chce dominować, i nie reaguje na Pani „nie”, chce być samodzielny. Z podanych informacji wnioskuję, że syn był zawsze chwalony, akceptowany za swoje inicjatywy. Teraz również je wykazuje z tym, że robi rzeczy, które dla niego są atrakcyjne, ale w dalszym ciągu pragnie otrzymywać za nie pochwały, akceptacje. Nie rozumie przy tym, że większość z nich jest niebezpieczna, czy przykra dla innych. Oczekuje akceptacji tak jak do tej pory a spotyka się z naganą, zakazami, nie przyjmuje ich a wręcz odrzuca, przeciwstawia się woli rodziców. Jedna z moich poprzedniczek napisała, że dziecko wyrośnie z tego, że chce zwrócić na siebie uwagę. Otóż wielkim błędem jest zostawić to zachowanie bez konsekwencji, ponieważ im starsze dziecko tym problemy będą narastać. 1) W pierwszej kolejności zwróciłabym uwagę na sposób komunikacji dorosłego z dzieckiem. Nie powinna przybierać formy rozkazu, groźby, przekonywania, podawania gotowych rozwiązań. Dziecko zazwyczaj nie przyjmuje ich do siebie, lub po upomnieniu przestanie na chwilę, ale ponownie wróci do swojego zachowania. Dlatego, aby dziecko nas słuchało należy wejść z nim w relację opierając się na komunikatach typu „ja”, sposób ten mówi o reakcji jaką w nas wywołało zachowanie drugiej osoby, o tym co nas boli i jakie są nasze uczucia. Wypowiedź „ja” o wiele mniej nadaje się do prowokowania oporu i buntu. Opisz swoje uczucia; nazwij konkretne zachowanie dziecka; opisz dane zachowanie robi tobie; opisz swoje potrzeby, to czego ty oczekujesz. 2) Kolejnym problemem jest agresja, użytkownik Eden6 opisał przydatne formy rozładowania emocji, natomiast ja proponowałabym skupić się na tym, aby wejść w dialog z dzieckiem by dowiedzieć się czym złość jest spowodowana a następnie dojść do rozwiązania problemu a nie tylko do jego złagodzenia. Przykładowo jeśli dziecko zaczyna płakać, czy okazywać agresję: Wysłuchaj dziecko uważnie i spokojnie; Zaakceptuj jego uczucia słowami np. „och rozumiem Cię”; Określ uczucia dziecka-nazwij je; Poproś dziecko, aby wymyśliło przykłady dzięki, którym można rozwiązać sytuację, jeżeli dziecko nie podaje ich zaproponuj swoje pomysły, nie neguj propozycji dziecka. Prowadź dialog do momentu zaakceptowania rozwiązania zadawalającego obie strony. Rozmawiaj z dzieckiem w sposób otwarty i naturalny. Niech dziecko czuje, że to, co robisz, mówisz jest szczere i prawdziwe. 3) Polecam również ćwiczenie „walizka emocji”- wspólnie z dzieckiem należy nazwać emocje jakie odczuwa, następnie po jednej stronie kartki wypisać w jaki sposób dziecko negatywnie na nie reaguje i do czego to prowadzi, a po drugiej stronie wypisać wszystkie pomysły Pani i dziecka jak powinien pozytywnie reagować na złe emocje i efekt takiej reakcji. Polecam wykonać do nich ilustracje, tak by były przystępniejsze dla dziecka. Kodeks należy umieścić w widocznym miejscu, przypominać dziecku w jaki sposób może pozytywnie reagować. 4) Pisała Pani, że kary nie dały efektu. Warto pamiętać, że kary nie mogą być odłożone w czasie tak by dziecko wiedziało za co je otrzymało, muszą być również przestrzegane, nie można przymykać oka na to, gdy dziecko łamie warunki kary, albo kiedy przeprasza i obiecuje poprawę. Otóż jeżeli rodzic ulegnie temu, dziecku wypracuje system, w którym będzie przepraszał nie dlatego, że jego zachowanie się zmieni, ale dlatego, że ominą go konsekwencje. 5) Kary nie zawsze są skuteczne, dlatego polecam dać dziecku odczuć konsekwencje swojego zachowania. Przykładowo dziecko źle zachowuje się na zakupach, angażuje go Pani w zakupy, jeśli to nie daje efektu tłumaczy mu Pani dlaczego jego zachowanie jest złe a następnie daje mu Pani wybór, np. aby samodzielnie szło grzecznie, lub aby trzymało się wózka, lub podało Pani rękę. Jeśli dziecko dalej źle się zachowuje i musi Pani wyjść ze sklepu nie daje mu Pani kary. Następnego dnia kiedy wychodzi Pani z domu i dziecko będzie chciało iść z Panią musi Pani mu powiedzieć, że dziś nie może iść do sklepu, syn prawdopodobnie będzie domagał się by wyjść, jeśli zapyta dlaczego nie może, wtedy musi mu Pani powiedzieć, by to on powiedział dlaczego. Dziecko odtworzy wtedy ostatnie złe zachowanie i poda swoją odpowiedź, jeśli jest taka jaką Pani oczekiwała należy przytaknąć dziecku. Taka metoda daje większe prawdopodobieństwo, że syn nie będzie więcej powtarzał złego zachowania, niż wtedy kiedy dostałby karę zupełnie nie związaną z sytuacją, którą zawinił. Ważne jest, żeby nie zmieniała Pani zdania mimo tego, że dziecko obieca, że to się nie powtórzy nie można mu odpuścić, żeby odczuł rzeczywistą konsekwencję. Waży jest również ton głosu – opanowany, płynny i stanowczy. Wszystko o czym wspomniałam napisane jest w dużym skrócie, ponieważ metody te są bardzo obszerne. Dlatego polecam by przeczytała Pani książkę „ Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły” Adele Faber, Elaine Mazlish. W szczególności rozdziały: 1,2,3. Lektura bardzo przystępna dla czytelnika, posiada wiele przykładów opisujących metody, które nakreśliłam, oraz komentarze rodziców, którzy stosują powyższe metody w swoich domach. Pozdrawiam. Anus20 Newbie Wiadomości: 4 Dobry wieczór,jestem mamą dwóch chłopców 5 i 3 lata. Problem mam z młodszym synem. Jako niemowlę nie gaworzył,późno raczkował i nie mówi do tej pory. Po roku zaczął mówić baba,mama,tata, tata było tylko kilka razy na samym początku. Wszystko doskonale rozumiał,na migi pokazywał co chciał ale o powtarzaniu słów nie było mowy. Jak poprosiło się go o powtórzenie wypowiadał "nie". Czesto powtarza "nie ' jak prosimy go o powtarzanie słów,natomiast nie mówi "tak".Jak coś chce to z reguły ciągnie nas za rękę, choć wskazuje paluszkiem na interesujący go przedmiot. Gdy go poprosimy, żeby nam coś podał, to rzeczywiście to daje, czasami nawet gdy prosimy starszego syna o podanie czegoś to on słysząc to pierwszy nam przynosi ,gdy mówimy, że idziemy myć rączki, albo idziemy na spacer to rozumie co się do niego mówi. Próbuje sam się rozbierać, jak mówimy daj skarpetki, spodenki, to daje. W ogóle często wygląda to tak,jakby wszystko zależało od jego nastroju, jak ma chęć to grzecznie, poda kubek po piciu,ale jak nie ma humoru to traktuje nas jak powietrze, w ogóle nie reaguje. Dużo rzeczy rozumie, ścieli z nami łózko, wkłada rzeczy do pralki,rozpakuje zakupy na właściwe miejsca, robi papa na do widzenia, ale znowu ,,cześć", czy przebije piątkę zrobi z lekką obawą. Naśladowanie,zabawy typu rób to, co ja wcześniej przychodziły mu z trudem,nie chciał powtarzać kosi kosi łapki, albo czegokolwiek innego w ogóle na nas nie patrzy, nawet jak mu próbowałam odwrócić buzię w moją stronę, to się wyrywa. Teraz się to zmienilo, naśladuje dzieci z przedszkola w domu, w przedszkolu .Jest przywiązany bardziej do mnie niż do innych domowników,do taty nie poszedł jak ja byłam w domu. Najgorzej było kiedy wieczorem jak nie spał szłam do łazienki- był wielki płacz pod drzwiami lub rano wychodząc do pracy. Od jakiego czasu to się zmieniło. Po za tym jest samodzielny,sam je,pije z kubka ale jest bardzo uparty i płaczliwy. Nie ma dnia bez płaczu. Zapomniałam napisać, że synek lubi inne dzieci, jest ich ciekawy i bawi się z nimi. Boi się za to obcych, gdy kogoś dawno nie widział, to mocno się do nas tuli, ale gdy już się oswoi z nową osobą, to chętnie się z nią bawi. Gdy zostawiliśmy synów na weekend z siostra męża, nie płakał, bawił się z dziećmi ale nie wydobył z siebie ani jednego dźwięku, nie zawołał o potrzeby typu siku, jeść, pić. Nić się nie odzywał , był zamknięty w sobie. Od września poszedł do przedszkola jako 2, 2 tygodnie był wielki płacz i wyrywanie się pani, uciekanie do drzwi. Zaczyna bawić się z dziećmi,chodzi z ochota. Przez 2 m-ce obserwował dzieci z boku,bawił się sam . Teraz już nie chce wyjść do domu,próbuje już jakoś dogadywać się z paniami,chętnie razem bawi się z dziećmi, tylko martwi mnie ten brak mowy. Od miesiąca raz w tygodniu chodzimy do logopedy - powtarza samogloski,probuje śpiewać po swojemu ale jest to ciąg samoglosek: aaaa, ooo, iii, uuuu. Chcę aby czytać mu ksiazki,bawi się klockami,autami,gotuje,nasladuje brata,maluje,rozroznia kolory. Byliśmy u psychologa i powiedziano nam,ze syn rozwija się prawidłowo, ma tyko opóźnienia w mowie. Widzę że próbuje ruszać ustami ale nie wydaje dźwięku. Sam też zaczyna się denerwować,ze nie może powiedzieć. Mówi mama,baba,dziadzia,dzici na dzieci i brata,nie,lala,ciocia,bam,tut,klap ,brawo,ciach,naśladuje zwierzęta i inne odgłosy. Mówi np mama i ja albo dzici i ja czyli on- na siebie mówi ja. Pani prof czy to może być autyzm? Czy nie jest za późno na nadrobienie zaległości? I tak już mam wyrzuty że tyle z nim czekałam. Sugerowałam kilka razy pediatrze o jego zachowaniu i baku mowy ale mnie zbywano, że jeszcze ma wybaczyć taki długi list i trochę chaotyczny ale już naprawdę nie wiem co myśleć, ogólnie Piotruś jest kochany, przytula się do nas i bawi się ładnie ale właśnie najbardziej martwi nas to, że nie mówi, tak jak napisałam, są też czasami sytuacje gdy praktycznie na nas nie reaguje jak do niego mówimy, wygląda to tak jakbyśmy mówili do ściany, czasami unika kontaktu wzrokowego, zdarza mu się także teraz chodzenie na palcach. Nie wiemy już czy synek jest po prostu uparty i przekorny indywidualistą i nie potrafi odwrócić uwagi,gdy jest czymś zajęty, a my najzwyczajniej w świecie go rozpuściliśmy i bardziej nie skupialiśmy się na komunikacji, czy może coś się zaczyna dziać złego. Bardzo proszę o poradę. Wątek: dwulatek, który jeszcze nie mówi 76 odp. Strona 3 z 4 Odsłon wątku: 13225 Zarejestrowany: 23-04-2013 20:58. Posty: 12534 IP: Poziom: Maluch 6 listopada 2014 22:02 | ID: 1160866 DZIEWCZYNY!!!!!!!!! Pocieszczie mnie:(Byłam dzisiaj na bilansie dwulatka, ogólnie rozojowo fizycznie jest wszystko idealnie, gorzej jest z brakiem mówienia u niego. Jak widzę dzieci inne, które w tym wieku juz potrafią powiedzieć jakieś słowa a mój synek nie to bardzo sie martwię. Dzisiaj doktorka powiedziała, że w tym wieku powinien wypowiadać jakies słowa i powinien sygnalizować potrzeby fizjologiczne. Wydawało mi sie, że uważała, że nie rozmawiam z dzieckiem, nie mówie do niego oraz, że nie przykładam się do tego, aby dziecko nie używało pampersa. Prawda jest taka, że codziennie mówimy do dziecka, w domu, na spacerze. Mówimy głośno, wyrażnie i powoli pojedyńcze głoski, pokazujemy na rzeczy i mówimy co to jest itp. Synek wszystko rozumie, bo kiedy powiem idziemy na pole, ubieraj czapkę, gdzie sa buciki, przynieś mamie pilot, idziemy na górę to wszystko rozumie, gorzej jest z jego mówieniem. Mówi mama, papa, kongo, kiki, daj. A tak mówi swoim językiem po swojemu. Nie wiem czy to moja wina, czy co. Nie dośc, że na nocnik nie chce usiąść to problem z mówieniem. Czasem myślę, że jestem nieudolna matką. bardzo się staram, dbam o dziecko, czytam jemu książki ale co z tego. Co robic?? 41 ila Zarejestrowany: 24-09-2013 11:39. Posty: 1978 7 stycznia 2015 12:18 | ID: 1176748 Gosiu, u mnie z siusianiem do nocnika nie jest źle, długo nam zeszło przyzwyczajnie do nocnika, zaczełam synka nasadzac już od lutego, a dopiero latem były jakieś małe postępy. Teraz zawoła ze chce siku, no ale zdarzaja sie jeszcze wpadki. Kupke długo bał sie zrobic do nocnika, czekł tak długo az nie załoze mu pampersa ( czy to do spania czy na wyjscie z domu), musiałam po jego zachowaniu sie zorientowac ze cos sie swieci, wtedy go nasadzałam ale to z krzykiem, jak juz udało sie zrobic do nocnika to biłam mu brawo, chwaliłam ( moze nawet troche zachowywałam sie z tej radosci jak wariatka :) ) ale spodobało mu sie to i teraz nie ma wiekszego problemu. Kupiłam podest i kazałam mezowi pokazac mikołajowi jak siusia sie "po mesku" do sedesu- to szybko załapał i bardzo mu sie spodobało i teraz tak lubi najbardziej siuisac. pampersa zakładam mu jeszcze do spania bo pije jeszcze w nocy i na wyjscia na spacery czy tez jak jedziemy samochodem oliwka (2015-01-07 04:31:21) U nas jak Ziemek się rozgadał to gada i gada chociaż jeszcze nie tak płynnie ale już wszystko powtarza i można go zrozumieć co mówi... czasami aż za dobrze np. ostatnio do męża powiedział - głupi dziadek - usłyszał to u drugich dziadków i już mu w pamięci zostało... Powie już jak on się nazywa z imienia i nazwiska, jak brat, tata i mama... a mama ma inne jeszcze nazwisko i nie myli się jednak czasami jak mówi o swoim tacie to podaje nazwisko - mamy... he he he... mój synek zaczyna od słów z litera R- tlato (traktor), kopaka (koparka) sese (serce) tlommm (trójkat) - nie wiem czemu od nich zaczyna, nic innego co brzmiało by po polsku nie mówi 42 gocha2323 Poziom: Maluch Zarejestrowany: 23-04-2013 20:58. Posty: 12534 7 stycznia 2015 12:24 | ID: 1176757 ila (2015-01-07 12:18:22) Gosiu, u mnie z siusianiem do nocnika nie jest źle, długo nam zeszło przyzwyczajnie do nocnika, zaczełam synka nasadzac już od lutego, a dopiero latem były jakieś małe postępy. Teraz zawoła ze chce siku, no ale zdarzaja sie jeszcze wpadki. Kupke długo bał sie zrobic do nocnika, czekł tak długo az nie załoze mu pampersa ( czy to do spania czy na wyjscie z domu), musiałam po jego zachowaniu sie zorientowac ze cos sie swieci, wtedy go nasadzałam ale to z krzykiem, jak juz udało sie zrobic do nocnika to biłam mu brawo, chwaliłam ( moze nawet troche zachowywałam sie z tej radosci jak wariatka :) ) ale spodobało mu sie to i teraz nie ma wiekszego problemu. Kupiłam podest i kazałam mezowi pokazac mikołajowi jak siusia sie "po mesku" do sedesu- to szybko załapał i bardzo mu sie spodobało i teraz tak lubi najbardziej siuisac. pampersa zakładam mu jeszcze do spania bo pije jeszcze w nocy i na wyjscia na spacery czy tez jak jedziemy samochodem oliwka (2015-01-07 04:31:21) U nas jak Ziemek się rozgadał to gada i gada chociaż jeszcze nie tak płynnie ale już wszystko powtarza i można go zrozumieć co mówi... czasami aż za dobrze np. ostatnio do męża powiedział - głupi dziadek - usłyszał to u drugich dziadków i już mu w pamięci zostało... Powie już jak on się nazywa z imienia i nazwiska, jak brat, tata i mama... a mama ma inne jeszcze nazwisko i nie myli się jednak czasami jak mówi o swoim tacie to podaje nazwisko - mamy... he he he... mój synek zaczyna od słów z litera R- tlato (traktor), kopaka (koparka) sese (serce) tlommm (trójkat) - nie wiem czemu od nich zaczyna, nic innego co brzmiało by po polsku nie mówi MÓJ NA RAZIE ZA ŻADNE SKARBY NIE CHCE DOBROWOLNIE USIĄŚĆ NA NOCNIKU. OSTATNIO BYŁA U NAS SIOSTRA Z CÓRECZKĄ I POKAZAŁAM MAKSIOWI JAK KAROLINKA SIEDZI NA NOCNIKU. MAKSIU WTEDY USIADŁI CHWILKĘ SIEDZIAŁ A JA WTEDY SKAKAŁM DO GÓRY I BIŁAM BRAWO . 43 ila Zarejestrowany: 24-09-2013 11:39. Posty: 1978 7 stycznia 2015 12:31 | ID: 1176767 mojemu dopiero za któryms razem się spodobało zachwalanie jego poczynan i często go nasadzałam, musiałam być cierpliwa, choć przyznam, łatwo nie było 44 gocha2323 Poziom: Maluch Zarejestrowany: 23-04-2013 20:58. Posty: 12534 7 stycznia 2015 12:44 | ID: 1176778 ila (2015-01-07 12:31:08)mojemu dopiero za któryms razem się spodobało zachwalanie jego poczynan i często go nasadzałam, musiałam być cierpliwa, choć przyznam, łatwo nie było gdyby to było lato, by biegał w samych majteczkach po dworze, tak jak na wakacjach....musze być cierpliwa.. 45 ila Zarejestrowany: 24-09-2013 11:39. Posty: 1978 17 lutego 2015 22:31 | ID: 1192891 umówiłam małego do logopedy, wizytę mamy dopiero za miesiąc, jak na razie nic nowego w jego słowniku się nie pojawiło. gosiu, a jak u Was postępy idą? 46 Joaśka35 Poziom: Starszak Zarejestrowany: 11-06-2010 18:03. Posty: 8329 17 lutego 2015 22:33 | ID: 1192895 ila (2015-02-17 22:31:05)umówiłam małego do logopedy, wizytę mamy dopiero za miesiąc, jak na razie nic nowego w jego słowniku się nie pojawiło. gosiu, a jak u Was postępy idą? Ila a mogę spytać w jakim celu ta wizyta u logopedy? 47 ila Zarejestrowany: 24-09-2013 11:39. Posty: 1978 17 lutego 2015 22:35 | ID: 1192896 Joaśka35 (2015-02-17 22:33:20) ila (2015-02-17 22:31:05)umówiłam małego do logopedy, wizytę mamy dopiero za miesiąc, jak na razie nic nowego w jego słowniku się nie pojawiło. gosiu, a jak u Was postępy idą? Ila a mogę spytać w jakim celu ta wizyta u logopedy? moje dziecko kompletnie nic nie mówi a we wrześniu przedszkole, poza tym zauważyłam że szczęke zaciska i "ucieka" mu w lewą stronę, nie wiem czy to chwilowe i czy to nie będize mu utrudniało mowę 48 Joaśka35 Poziom: Starszak Zarejestrowany: 11-06-2010 18:03. Posty: 8329 17 lutego 2015 22:39 | ID: 1192897 Nie wiem czy mam racje ale logopeda jest o wady wymowy,Twój synek jeszcze ma czas na mowe,mojej szwagierki synek zaczął mówić jak skończył 3 latka Ale jakies podstawowe slowa mowi? mama,tata,baba...itp? 49 ila Zarejestrowany: 24-09-2013 11:39. Posty: 1978 17 lutego 2015 22:41 | ID: 1192898 mama i tata reszte mama tłumaczy 50 Maniuśka Poziom: Starszak Zarejestrowany: 12-10-2010 15:30. Posty: 4401 17 lutego 2015 23:25 | ID: 1192914 ila (2015-02-17 22:35:35) Joaśka35 (2015-02-17 22:33:20) ila (2015-02-17 22:31:05)umówiłam małego do logopedy, wizytę mamy dopiero za miesiąc, jak na razie nic nowego w jego słowniku się nie pojawiło. gosiu, a jak u Was postępy idą? Ila a mogę spytać w jakim celu ta wizyta u logopedy? moje dziecko kompletnie nic nie mówi a we wrześniu przedszkole, poza tym zauważyłam że szczęke zaciska i "ucieka" mu w lewą stronę, nie wiem czy to chwilowe i czy to nie będize mu utrudniało mowę Ćwicz z nim w domu, np daj mu do wylizania talerz, próbuj żeby dotykał językiem nosa, brody. Dużo picia ze słomką i zawijanie języka w rulonik:) Naprawdę pomaga, rozluźnia mięsnie twarzy 51 Kornelia99 Zarejestrowany: 18-02-2015 00:13. Posty: 20 18 lutego 2015 00:35 | ID: 1192949 A w jakim wieku Wasze dzieci zaczynały mówić? Moja córcia ma to jeszcez przed sobą... Podobno chłopcy później zaczynają mówić? 18 lutego 2015 09:15 | ID: 1192984 Kornelia99 (2015-02-18 00:35:55)A w jakim wieku Wasze dzieci zaczynały mówić? Moja córcia ma to jeszcez przed sobą... Podobno chłopcy później zaczynają mówić? Córka miała około 2,5 roku, gdy zaczęła razem składać wyrazy, 3 lata, gdy zaczęła w miarę płynnie mówić. Teraz ma 3,5 roku i gada jak najęta 53 weronicka Zarejestrowany: 18-02-2015 09:52. Posty: 15 18 lutego 2015 09:57 | ID: 1193010 Pamietam, że kuzyn miał podobny problem, młodsza siostra jego zaczęła mówic a on nie, ale z czasem wszytsko się unormowało więc to chyba indywidualna kwestia każdego malca 54 gocha2323 Poziom: Maluch Zarejestrowany: 23-04-2013 20:58. Posty: 12534 18 lutego 2015 11:21 | ID: 1193092 ila (2015-02-17 22:31:05)umówiłam małego do logopedy, wizytę mamy dopiero za miesiąc, jak na razie nic nowego w jego słowniku się nie pojawiło. gosiu, a jak u Was postępy idą? ILA....u mnie bez zmian mówi dosłownie tak -mama - tata to KAKA - na wszelkie zwierzęta psy, koty itp. mówi KIKI - ponadto mówi daj, gaga, kuku, lala, halo, feeee, siiii, koko, auuu, piii, tiii, baba ja już wiem co one oznaczają:) codziennie powtarzam jemu słówka tj. lala, kiki, kaka, mama, baba:)kiedy ma humor to powtórzy. Ponadto ucze go pionizacj jężyka: dotyka podniebienia językiem przez mówienie głosek "l", lub kląskanie, pije tez ze słomki;) zobaczymy jak będzie 55 oliwka Poziom: Dzierlatka Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57. Posty: 161880 18 lutego 2015 12:42 | ID: 1193141 ila (2015-02-17 22:31:05)umówiłam małego do logopedy, wizytę mamy dopiero za miesiąc, jak na razie nic nowego w jego słowniku się nie pojawiło. gosiu, a jak u Was postępy idą? Będzie dobrze, nie przejmuj się tym zbytnio u nas, jak wcześniej pisałam Ziemek też za bardzo nie mówił jako 2-latek a teraz to nawet mądrzyć się potrafi...he he he...A gada i gada - wiadomo, jeszcze nie tak wyraźnie jak dorosły ale wszytko mówi i zdaniami... 56 gocha2323 Poziom: Maluch Zarejestrowany: 23-04-2013 20:58. Posty: 12534 18 lutego 2015 12:45 | ID: 1193144 oliwka (2015-02-18 12:42:13) ila (2015-02-17 22:31:05)umówiłam małego do logopedy, wizytę mamy dopiero za miesiąc, jak na razie nic nowego w jego słowniku się nie pojawiło. gosiu, a jak u Was postępy idą? Będzie dobrze, nie przejmuj się tym zbytnio u nas, jak wcześniej pisałam Ziemek też za bardzo nie mówił jako 2-latek a teraz to nawet mądrzyć się potrafi...he he he...A gada i gada - wiadomo, jeszcze nie tak wyraźnie jak dorosły ale wszytko mówi i zdaniami... ja tez mam taka nadzieję, że będzie OK. Kiedyś siostra moja rozmawiałą ze znajomą logopedą i powiedziałą, że nie ma się czym martwić. Że jej synek tez zaczał mówić jak miał 3 lata. Trzeba tykko codziennie rozmawiać z dzieckiem. nie wiem czemu tak jest. ja poświęcam dużo czasu dziecku i nie mówi, inni napawdę nie mają dużo czasu dla dziecka a ich dzieci szybko zaczynaja mówić:( 57 oliwka Poziom: Dzierlatka Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57. Posty: 161880 18 lutego 2015 12:50 | ID: 1193147 A wracając do nocniczka, Ziemek nie za bardzo chciał na nim siedzieć, woli nakładkę i bez problemu siada na niej i robi co trzeba... Dużo w tym siadaniu i proszeniu dało przedszkole bo widział, że starsze dzieci proszą to on też z nimi szedł na siku i tylko chyba 2 razy od października zdarzyło mu się zrobić w majteczki... Za to nie chciał robić kupki ani w domu, ani w przedszkolu... Robił w pieluchę nad ranem bo mu synowa zakładała, jak się zorientowała, że cały dzień nie robi tylko tak... Po jakimś czasie zaczął prosić i wszystko już teraz jest okej... Jak widać - na wszystko jest pora... Ostatnio edytowany: 18-02-2015 12:53, przez: oliwka 58 oliwka Poziom: Dzierlatka Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57. Posty: 161880 18 lutego 2015 13:01 | ID: 1193150 gocha2323 (2015-02-18 12:45:55) oliwka (2015-02-18 12:42:13) ila (2015-02-17 22:31:05)umówiłam małego do logopedy, wizytę mamy dopiero za miesiąc, jak na razie nic nowego w jego słowniku się nie pojawiło. gosiu, a jak u Was postępy idą? Będzie dobrze, nie przejmuj się tym zbytnio u nas, jak wcześniej pisałam Ziemek też za bardzo nie mówił jako 2-latek a teraz to nawet mądrzyć się potrafi...he he he...A gada i gada - wiadomo, jeszcze nie tak wyraźnie jak dorosły ale wszytko mówi i zdaniami... ja tez mam taka nadzieję, że będzie OK. Kiedyś siostra moja rozmawiałą ze znajomą logopedą i powiedziałą, że nie ma się czym martwić. Że jej synek tez zaczał mówić jak miał 3 lata. Trzeba tykko codziennie rozmawiać z dzieckiem. nie wiem czemu tak jest. ja poświęcam dużo czasu dziecku i nie mówi, inni napawdę nie mają dużo czasu dla dziecka a ich dzieci szybko zaczynaja mówić:( To nie od tego zależy.. Ziemusiowi od maluśkiego ja i jego rodzice czytaliśmy książeczki, opowiadaliśmy, mówiliśmy by pokazywał gdzie co jest i uczyliśmy się razm np. jak mówi krówka, owieczka, piesek itp. - miał takie książeczki, laptopika z odgłosami zwierząt i pojazdów... to faktycznie zapamiętywał szybko i potem powtarzał... A z mówieniem innych słów było już gorzej tylko takie podstawowe... mama, tata, baba, dziadzio, papa itp. a tak to wszystko nazywał po swojemu chociaż mu się kilkanaście razy powtarzało, że to nazywa się tak a nie inaczej... A on i tak po swojemu mówił... No i przyszedł czas kiedy to już zaczął powtarzać jak katarynka i zaczęło się jego "gadanie"... A więc cierpliwości Kochane dziewczyny i Wasze pociechy jeszcze się nagadają... Ostatnio edytowany: 18-02-2015 13:02, przez: oliwka 59 ila Zarejestrowany: 24-09-2013 11:39. Posty: 1978 18 lutego 2015 21:06 | ID: 1193357 Wiem że trzeba być cierpliwym - doskonale zdaję sobie z tego sprawę, długo starałam się taka być. Niestety ostatnio widząc dużo mniejsze dzieci od mojego synka które już mówią, coś we mnie pękło. Jako mama chce dla niego jak najlepiej- to chyba zrozumiałe. Jak ty Gosiu, też dużo z nim rozmawiam, z czytaniem książeczek u nas nie jest różowo. Moje dziecko nieciepi słuchać czytanych bajeczek ani wierszyków, usiedzi kilka sekund poczym albo ucieka albo przewraca strony, zawsze tak miał, nie zależnie od tego jakbym modelowała głos i wczuwała się w czytany tekst. Robiliśmy kilka podejść do Brzechwy, gdzie jego wierszyki są bardzo medolyjne, nie chciał ich słuchać, na szczęście od kilku dni posłucha "Na straganie" i "Kaczke Dziwaczkę"- jest to sukces, który mnie bardzo cieszy. Innych bajek słuchać nie będzie, ale je czytam, chociaż dla drugiego dziecka. Przez słomkę też pije, z talerzem nie próbowaliśmy. Mówię mu litery alfabetu, on powtarza, do C, reszty nie umie powtórzyć (albo nie chce- nie wiem). Dzisiaj złożył zdanie- "Kaka niam?" ( Iga chcesz zjeść?)- ot to taki kolejny maleńki sukcesik. 60 oliwka Poziom: Dzierlatka Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57. Posty: 161880 18 lutego 2015 22:43 | ID: 1193399 Ila polecam książeczki z dźwiękami lub rozkładanymi obrazkami a na pewno zachęcisz swojego maluszka by chociaż na chwilkę tym się zainteresował... U Ziemusia takie robiły "furorę"... a książeczki "Lokomotywa" czy "Chory kotek" można mu było czytać na okrągło... Hej. Założyłem nowy temat bo mamy trochę inny problem niż był opisany w podobnym wątku. Ale od początku nasz synek urodził się przez cesarkę w terminie, 10 w skali. W badaniach czy na "przeglądach" i szczepieniach było w normie. Jedynie od razu dodam i co mi się ostatnio przypomniało że ciemiączko się szybko zarosło (nie wiem czy to ma na coś wpływ, lekarz mówiła że za szybko ale wymiary głowy były w normie). Niestety potem były już małe opóźnienia z rozwojem. To nasze pierwsze wyczekane dziecko ale z tego co czytaliśmy i rozmawialiśmy było bardziej płaczliwe, kolek niby nie miało ale wpadalo, jak ta mama mówiła, chymere czyli właśnie bez powodu brak humoru i płacz. Oczywiście nie cały czas, tak to i śmiał się i bawił. Wiadomo ciężko bylo jak chyba u każdego. Ale główki na brzuchu już nie chciał podnosić, piąstki zaciśnięte. No to wizyta, prywatnie, u rehabilitanta. Pokazał parę rzeczy i się wdrażało. Płacze, krzyki ale powoli łapki się otwierały ale grzechotkę bardzo późno chwytał. Raczkowanie chyba poszło dosyć szybko ale już chodzenie samodzielne dopiero po roku. Chodził ale przy meblach wcześniej. Na dworze ciągnął za rękę jak te psy co wyprowadzają właścicieli a nie na odwrót. Ciągnął bardzo, i na nic zdawały się tłumaczenia, aż człowiek się bał że w końcu urwie tą rękę. Obecnie mały ma roku i ciągnie mniej ale bardzo często chce iść po swojemu i ciągnie tam gdzie on chce. Jak się nie pójdzie to od razu płacz wielki, nie rzuca się na ziemię ale w niebo głosy krzyk. Nie trzymamy go znowu w domu 24/7 żeby tak się zachowywał. Ze 3 miesiące po tym jak sam zaczął chodzić, zeszłego lata nauczył się po ciężkich bojach, namowach, płaczu jego, naszego i jego krzykach w końcu mówić mama i tata. Ale do dzisiaj jak chce żeby mu czytać nie ma problemu żeby do żony podejść i powiedzieć tata, jak żona powie że nie jest tata to mówi mama ale za pierwszym razem bardzo często powie źle. To jest pierwszy problem. Słów nie używa właściwie wcale. Cudem ostatnio udało się namówić żeby pokazywać na mleko (w proszku modyfikowane je od urodzenia) i wołać "me ko". Nie powie ani tak ani nie. Jak chce coś to pokaże palcem albo przyniesie, ale jego zapytać czy chce, czy zje to trzeba i po 20 kilka razy pytać to może kiwnie głową na tak. Na nie już tylko "y y". Jak pokaże to idzie usiąść i nic nie daje podchodzenie i pytanie, siedzi i się patrzy na mnie albo w okno. Ile razy nic się po prostu nie dawało bo nawet nie chciał kiwnąć. Alfabet praktycznie cały przeliteruje. Ma też taką książkę ale ma również problemy z wymówieniem L i H, R z kolei tylko jakby warczał. Wszystko ogólnie to rozumie, proste polecenia, posprzątaj bez entuzjazmu i czasami z krzykiem ale zrobi. Ale wiele razy można się pytać a do niego jakby nie docierało, zignoruje i będzie robić coś innego. Część kolorów, zwierząt czy rzeczy przesylabuje, nie sam zazwyczaj. Może ewentualnie zacząć albo on zacznie jak lubi jakąś rzecz np. ku... To kura , ko...to kot, pie...to pies. Ale jak nie chce to zignoruje całkowicie albo z wielkim krzykiem jedna sylabę powie. Druga sprawa to niestety jego zachowanie. Ciężko to opisać wszystko ale spróbuję. Z żoną czujemy że jest on na coś chory. Nie jest to raczej autyzm bo prócz mowy i nawet tego zachowania to praktycznie żaden punkt się z nim nie zgadza. Dzieci w jego wieku już mówią wierszyki, normalnie rozmawiają, na dworze chodzą grzecznie za rękę, wchodzą z ludźmi w interakcje, rysują i normalnie się bawią. A u nas jest: jak tylko ktoś podejdzie bliżej niż metra to YYYY i się odsuwa. Przed tą pandemia pozwalał dziadkom dopiero niedawno żeby się zbliżyli i przytulili (choć nie odwzajemnia im, do nas się przytula), tolerował ich, teraz jak to będzie tyle trwało to pewnie znowu się odzwyczaji (dziadkowie pracują w szpitalu to nie ma szans na wizytę). Na dworze na jakiekolwiek pytania ignoruje dziadków czy kogoś obcego. A widuje się często z dziadkami więc nie są dla niego obcy. Rysować absolutnie nie chce, jak już po krzykach czy niezadowoleniu weźmie do ręki kredke to przejedzie parę razy i rzuci na ziemię. Bardziej woli po sylabie powiedzieć każdy kolor czy kształt jak się mu narysuje i tyle. Nie dawno jeszcze wszystkie kredki ustawiał w rzędzie, na leżąco czy stojąco ale chyba wypleniliśmy to z niego. Zabawek ogólnie w rzędzie nie ustawia, najwyżej klocki. Ale większość zabawek z pudła (gdzie ma ich naprawdę dużo, różnego rodzaju) trzeba wyciągnąć żeby czymś się zabawił, nie dasz to albo jedzenia woła albo snuje się bez celu po mieszkaniu, czasami przyniesie coś do czytania (ma dwie spore półki czytanek mały chłopiec, takie o zwierzętach czy warzywach, pucia itd.) albo usiądzie i przerzuca kartki. A do tego wszystkiego mówi duzo ale to są bzdury zupełne, isio sisio dzidzio edzio. I tak stanie i nawija prawie śpiewając patrząc się w okno czy gdzieś. Ma parę słów co powie jak baba, trzy, dziadzia ale to słabo, jaja i parę innych ale to wszystko na zapytanie: powiedz. Rower biegowy też nie, kładzie się obok i jeździ w przód tył, jeździć samemu absolutnie nie. Wszystkie te próby wydają się że rezygnujemy po chwili ale tak nie jest, wszystkie przykłady trwają od dawna bo ciągle się próbuje ale to jakby się odbijało. Mamy wrażenie często że żyje w innym świecie, nie jak dzieci w jego wieku. Zabawkę jak dostanie to mierzy z bliska przymykając oko, stawia na odwrót, często nie tak jak jest zabawki przeznaczenie, oprócz samochodów ale miara musi być zdjęta jak to już się śmiejemy czasami. No właśnie, człowiek się już śmieje często z bezsilności, ostatnio jest trochę lepiej ale jesteśmy często wykończeni psychicznie bo nic absolutnie nie idzie do przodu a i też umęczy swoim zachowaniem. Kupione też były kredki do prysznica to trochę mazał po ścianie ale krótko, lepiej ustawić albo rzucać z góry. Piasek kinetyczny też był. Staramy się ze dwa razy do roku pojechać do Gdańska to tam na plaży lubi się piaskiem pobawić ale nie jak inne dzieci, łopatka grabki nie dla niego. Przykład, w Mielnie przy plaży były wysokie schody to tam ciągnął żeby wchodzi na góre i dół, tam i z powrotem.... Do wody wszedłby bez opamiętania po sam czubek głowy, wzdłuż wody rozpędza się i biegnie przed siebie, nie ważne czy są ludzie czy nie. I można prosić tłumaczyć ale dalej to samo, trzeba za rękę chodzić, zero jakiegoś relaksu. W styczniu byliśmy w zakopanym to śnieg właściwie zignorował, żadnego robienia kulek czy bałwana, nie chciał. Na spacer to jeszcze ale nie za długi bo chciał skręcać tam gdzie nie trzeba. Na place zabaw chodził, nawet te gęsto uczęszczane no to biegał ale bez interakcji z innymi dziećmi. Nocnik wróg totalny, już były dwa albo trzy i nic z tego jak narazie. U lekarzy byliśmy, dwóch logopedów dało wytyczne, długie kartki. Wszystkie długi czas próbowaliśmy wdrażać, zresztą dalej próbujemy i bardzo małe postępy. Neurologa miał w wieku ok. roku jak nie chciał chodzić. Psycholog dziecięcy powiedziała że jest uparty przede wszystkim ale autyzmu nie widzi, to było w zeszłym roku. W tym chcieliśmy jakieś badania zrobić ale jakie? Wszystko zresztą poszło wiadomo gdzie przez tą pandemię i trzeba czekać nie wiadomo jak długo... Jaka to może być choroba? Co tu jeszcze zrobić żeby zaczął mówić czy żeby zachowywał się normalnie? Kochamy go bardzo i każdy by sobie wszystko dał zrobić żeby mu było lepiej. Inwestujemy w jego zdrowie, mięsa, słodycze jest bardzo dobrej jakości. Odporność ma super, był przeziębiony może z raz. Zęby śnieżnobiałe. Ale mamy dłuższe okresy że jesteśmy bardzo zmęczeni jego zachowaniem a widząc dzieci w rodzinie czy na placu zabaw jest nam strasznie przykro że człowiek nic nikomu źle nie zrobił a mamy jak mamy. Jest oczywiście pogodny i radosny, to nie tak że siedzi i płacze wiecznie. Bawimy i śmiejemy ale nie tylko na tym życie polega, coś trzeba od niego wymagać, żeby sie rozwijał. Niestety ale synek nie powie praktycznie nic, wszystko chce robić na opak, nic jak inne dzieci w jego wieku czy nawet rok młodsze. Jesteśmy w domu oboje bo pracujemy zdalnie, na spacery 2-3 razy w tygodniu do parku, lasu albo do rodziców na działkę. Ale oni uważają chyba że sobie zwyczajnie nie radzimy, pewnie w tym racji jest. Człowiek po 3 latach wałowania w koło tego samego może mieć momenty załamania jak nic nie wychodzi. Telewizor działa u nas sporadycznie od ponad 2 lat. Bajki jak już włączymy to zainteresowanie traci szybko, no może Tomek i przyjaciele to jeszcze lubi. Cieszymy się bardzo z maleńkich postępów ale to kropla w morzu... No to tyle. Wyszedł referat ale pewnie i książkę by szło napisać. Gdzie się zgłosić? Do kogo może online napisać w obecnym czasie. Dobrze to było wszystko w końcu wylać na "papier".

3 latek nie mówi forum