Umówić dziecko na szczepienie można: poprzez aplikację mojeIKP: sprawdź, jak najszybciej umówić dziecko na szczepienie: otwierasz aplikację, przełączasz się na konto dziecka, klikasz na skierowanie i umawiasz szczepienie; dzwoniąc na bezpłatną infolinię Narodowego Programu Szczepień: 989 (czynną codziennie w godz. 7.00-20.00) Antybiotyki, choć znane i stosowane od wielu lat, wciąż są dla wielu osób zagadką. Po co brać antybiotyk? Kiedy trzeba, a kiedy nie jest to wskazane? Czy nadmiar antybiotyków szkodzi? To pytania, które zadaje sobie większość osób na pewnym etapie życia. Warto zatem znać podstawowe informacje na temat antybiotyków. Sprawdź, co jest faktem, a co mitem. W niedzielę rusza rejestracja na szczepienia przeciw COVID-19 dla roczników 2000-2003. Oznacza to, że na szczepienie będą mogły zapisać się wszystkie osoby, które do 9 maja 2021 r. skończyły 18 lat. Dla osób, które 18. urodziny będą obchodziły w kolejnych dniach, e-skierowania na szczepienia będą wystawiane w dniu ukończenia pełnoletności. Stosuj tylko antybiotyki przepisane przez lekarza – nie naciskaj na ich przepisanie. Nie używaj samodzielnie antybiotyku, który pozostał Ci w apteczce po poprzedniej kuracji. Zażywaj lek zgodnie z zaleceniami lekarza, w określonej dawce i o określonych porach. Nie przerywaj terapii, nawet jeżeli poczujesz się lepiej. Jak wynika z badań klinicznych szczepionek przeciwko COVID-19, które dopuszczone zostały do użycia na terenie UE, przeciwciała IgG powinny być wykrywalne nie wcześniej 14 dni po podaniu 1. dawki. Wykonanie testu immunologicznego wcześniej nie ma sensu. W przypadku dostępnych szczepień przeciwko wirusowi SARS-CoV-2, co do zasady dla W dalszej części ulotki czytamy, że od uczestników badania klinicznego wymagano zachowania co najmniej 14-dniowego odstępu przed podaniem i po podaniu szczepionki przeciw grypie. Nie ma więc przeciwwskazań do przyjęcia najpierw (lub po szczepieniu na COVID-19) szczepionki przeciw grypie, a potem zaszczepieniu się na COVID-19. RkjT9y4. napisał/a: erwinsans 2012-10-14 11:39 Witam We wtorek zaszczepiłem się przeciw grypie dziś Niedziela rano czuje jakby mnie coś rozbierało, czy to normalne ? Czy można albo ile po szczepieniu można brać antybiotyk "DUOMOX"?? napisał/a: delinka79 2012-10-14 12:45 na razie spokojnie po co ten antybiotyk tak od razu , czasem po szczepieniu jest taki odczyn ze czujemy sie gorzej albo mamy stan podgoraczkowy , moze tez byc niezalezna infekcja wirusowa czy bakteryjna , odstepy robi sie w druga strone czyli od antybiotyku kiedy szczepienie a po szczepieniu jak jest potrzeba to mozna podawac od zaraz antybiotyk napisał/a: erwinsans 2012-10-14 13:29 bo wiem, że antybiotyk pomoże szybciej mam 32 lata i choruje raz na rok i antybiotyk pomaga od razu. Chodziło tylko oto czy branie antybiotyku osłabi jakąś tę szczepionkę ?? Boli mnie gardło czuje zatkany nos i katar gdzieś w środku. Czyli jeżeli wziąłbym duomox to nie ma to wpływu na osłabienie szczepionki na grypę ?? napisał/a: delinka79 2012-10-14 19:00 typowe objawy infekcji wirusowej nie wolno brac antybiotyku w takim przypadku napisał/a: erwinsans 2012-10-16 08:07 Dziwnym trafem po zarzyciu dwóch dawek antybiotyku przeszło wszystko.... więc jak wirusowe ? napisał/a: delinka79 2012-10-16 10:01 bo wirusowe zawsze samo przejdzie czy wezmiesz antybiotyk czy nie bo sie samo ogranicza wiec nie potrzebnie sie trujesz i w dodatku bez konsultacji z lekarzem zazywasz antybiotyk ktory masz w domu brak słów napisał/a: erwinsans 2012-10-16 20:24 No lepiej pójść do lekarza przepisze syropki witaminy, które wcześniej ustalili z przedstawicielem handlowym na który wydam 100 zł a on i lekarz dostaną premię. No dziwnym trafem jak tylko wziąłem antybiotyk przestało mnie gardło boleć i oblewać poty więc napewno wirusówka ustapiła zbieg okoliczności. napisał/a: erwinsans 2012-10-16 20:25 a DUOMOX jest na górne i dolne drogi oddechowe więc po co konsultacja ? wiem co mnie boli i gdzie. napisał/a: djfafa 2012-10-16 20:32 Skoro wiesz co i gdzie Cię boli, co brać to myślę, że temat wyczerpany. Antybiotyki to leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Dzięki odkryciu penicyliny, pierwszego antybiotyku, zmniejszyła się śmiertelność ludzi. Groźne niegdyś choroby, dziś znane są jako łagodne zakażenia. Niestety, nadużywanie antybiotyków może prowadzić do antybiotykoodporności. Dowiedz się, kiedy należy zażywać antybiotyki. Antybiotyki to leki, które pomagają powstrzymać infekcję wywołaną przez bakterie. Ich celem jest zniszczenie bakterii lub uniemożliwienie im namnażania się. Każdy lek, który ma na celu zabijanie zarazków, jest z technicznego punktu widzenia antybiotykiem. Jednak przyjęło się mówić o antybiotykach, jako lekach zwalczających bakterie. Zanim bakterie zdążą się namnożyć i wywołać konkretne objawy, układ odpornościowy jest zazwyczaj w stanie je zwalczyć. Białe krwinki atakują szkodliwe bakterie i nawet jeśli pojawią się objawy choroby, układ odpornościowy zwykle radzi sobie z infekcją. Są jednak przypadki, gdy z jakiegoś powodu organizm nie jest w stanie zwalczyć infekcji bakteryjnej, tu przychodzą z pomocą naukowcy odkryli antybiotyki w latach 20. XX w., ludzie masowo umierali z powodu drobnych infekcji bakteryjnych. Gdy antybiotyki stały się powszechnie dostępne w latach 40. XX wieku, średnia życia znacznie wzrosła. Operacje chirurgiczne stały się bezpieczniejsze, a ludzie łagodniej przechodzili infekcje, które wcześniej były dla nich śmiertelnie antybiotykiem była penicylina. Antybiotyki związane z penicyliną, takie jak ampicylina, amoksycylina i penicylina benzylowa są obecnie szeroko stosowane w leczeniu różnych zakażeń. Istnieje kilka rodzajów nowoczesnych antybiotyków, które są dostępne tylko na receptę, na wyraźne wskazanie antybiotyki działają na wiele różnych szczepów bakterii. Mówi się wtedy o szerokim spektrum działania. Inne celują tylko w określone bakterie - to wąskie spektrum należy brać antybiotyki?Szacuje się, że aż 80% przypadków przepisywania antybiotyków na zapalenia górnych dróg oddechowych jest nieuzasadnionych. Antybiotyki podaje się w przypadku zakażenia bakteryjnego, natomiast zapalenie górnych dróg oddechowych wywoływane jest przez wirusy. Katar, kaszel, ból gardła czy uczucie osłabienia nie znikną po podaniu antybiotyku. To prowadzi najczęściej do przedłużenia antybiotykoterapii z powodu braku postępów w dochodzi do takich sytuacji? Z dwóch powodów. Bywa, że pacjenci sami proszą o przepisanie antybiotyku w nadziei na szybsze wyleczenie choroby. Są również osoby, które nie posiadają wiedzy na temat działania antybiotyków i żyją w przekonaniu, że wyleczą dosłownie każdą chorobę. Po drugiej stronie są lekarze, którzy bardzo często nadużywają antybiotyków z obawy o popełnienie błędu lekarskiego. Nie chcąc przeoczyć ewentualnych powikłań po chorobie, zapisują antybiotyk "na wszelki wypadek". To oczywiście błędne postępowanie, które nie prowadzi do wyleczenia, bowiem zakażenia wirusowe przechodzą najczęściej Nie zawsze wiadomo, czy infekcja jest wirusowa czy bakteryjna. Czasami lekarz musi przeprowadzić dodatkowe badania (np. pobranie wymazu), by stwierdzić, z jaką infekcją ma do czynienia. Antybiotyk podaje się, gdy występują objawy: ból zatok, wysoka gorączka, wydzielina z nosa o zabarwieniu żółtym lub zielonym, nagłe pogorszenie stanu zdrowia, najczęściej w czasie leczenie schorzeń górnych dróg oddechowych. Trzeba przy tym zaznaczyć, że wystąpienie pojedynczego objawu nie jest jeszcze wskazaniem do podania antybiotyków. To sygnał dla lekarza do przeprowadzenia badań i zebrania dokładniejszego jakich schorzeniach stosuje się terapię antybiotykiem? niektóre infekcje ucha i zatok, infekcje stomatologiczne, infekcje skóry, zapalenie opon mózgowych, zapalenie gardła, infekcje pęcherza moczowego i nerek, bakteryjne zapalenie płuc, krztusiec. Tylko infekcje bakteryjne można zwalczyć antybiotykami. Zwykłe przeziębienie, grypa, niektóre infekcje oskrzeli, większość bólów gardła, kaszlu i grypa żołądkowa są powodowane przez wirusy. Lekarz powinien zalecić odpoczynek i przepisać leki antywirusowe lub wyciszające objawy. Od penicyliny do współczesnych antybiotyków Alexander Fleming (1881 - 1955), szkocki biolog i farmakolog, odkrył penicylinę, za którą w 1945 r. otrzymał Nagrodę Nobla. Przypadkowe odkrycie i wyizolowanie penicyliny przez Fleminga oznaczało początek stosowania nowoczesnych antybiotyków. Fleming odkrył również, że bakterie rozwinęły oporność na antybiotyki, ilekroć używano zbyt mało penicyliny lub gdy była stosowana przez zbyt krótki okres. Jakie są skutki uboczne zażywania antybiotyków?Jelita są pełne bakterii - zarówno dobrych, jak i złych - antybiotyki często negatywnie wpływają na układ trawienny podczas leczenia. Z tego względu zaleca się przyjmowanie leków osłonowych i probiotyków przez cały okres trwania kuracji. Ważne jest, by dbać o zachowanie odpowiedniej flory bakteryjnej, ponieważ antybiotyki mogą wywoływać szereg objawów skutków ubocznych zażywania antybiotyków zależą: wysypka, rumień wielopostaciowy, nudności i wymioty, biegunka, bóle brzucha, wzdęcia i niestrawność, infekcje drożdżakowe pochwy. Wszystkie niepożądane objawy należy zgłaszać lekarzowi antybiotykoodporność jest groźna?Według WHO, odporność na antybiotyki jest dziś jednym z największych zagrożeń dla zdrowia, bezpieczeństwa żywnościowego i rozwoju na całym świecie. Odporność na antybiotyki może dotyczyć każdego, niezależnie od wieku i pochodzenia. Wstępuje naturalnie, ale niewłaściwe i zbyt częste stosowanie antybiotyków przyspiesza ten proces. Rosnąca liczba infekcji - takich jak zapalenie płuc, gruźlica, rzeżączka i salmonelloza - staje się coraz trudniejsza w leczeniu, ponieważ antybiotyki stosowane w leczeniu tych chorób stają się mniej skuteczne. Odporność na antybiotyki prowadzi do wydłużenia czasu hospitalizacji, wyższych kosztów leczenia i zwiększonej śmiertelności. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem. Co to są antybiotyki? Odkrycie pierwszego antybiotyku (penicyliny) zostało dokonane w 1928 roku przez Alexandra Fleminga, który zauważył, że przypadkowe zanieczyszczenie podłoża bakteriologicznego pleśnią Penicillium notatum powstrzymuje wzrost hodowli gronkowca złocistego. Jednak dopiero na początku lat 40-ych ubiegłego wieku penicylina stała się lekiem dzięki pracom zarówno Fleminga jak i Howarda Florey’a i Ernest Chaina za co ci trzej uczeni otrzynali w 1945 r. Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny. Nazwa antybiotyk została wprowadzona w 1942 roku przez odkrywcę streptomycyny, Selmana Waksmana. Antybiotyki to (anti – przeciw, biostikos – zdolny do życia) – początkowo naturalne obecnie także syntetyczne substancje wykazujące aktywność przeciw bakteriom, zabijając lub hamując ich wzrost i podziały. Antybiotyki są lekami stosowanymi w leczeniu wszelkiego rodzaju zakażeń bakteryjnych, ułatwiając organizmowi gospodarza ich opanowanie. Używane są także profilaktycznie np. przed zabiegami chirurgicznymi i w profilaktyce bakteryjnego zapalenia wsierdzia. Obecnie za antybiotyki uznaje się również chemioterapeutyki, czyli substancje wytworzone przez człowieka metodami chemicznymi. Antybiotyki i te naturalne i te otrzymane drogą syntezy chemicznej są lekami stosowanymi w terapii zakażeń. Antybiotyki - kiedy brać, kiedy nie brać? Skuteczność antybiotyków jest bardzo duża, jednak nieodpowiednie i nadmierne stosowanie może przynieść odwrotny skutek tzn. powodować, że bakterie staną się na nie oporne tj. niewrażliwe. Antybiotyki stosuje się w leczeniu infekcji bakteryjnych (jak również grzybiczych, które są znacznie rzadsze). Zalecane jest jednak, by najpierw wykonać posiew materiału od chorego (np. krwi, moczu, wymazu z gardła) w celu określenia jaka bakteria jest odpowiedzialna za zakażenie i jaka jest jej wrażliwość na antybiotyki. Na podstawie antybiogramu, można dokonać najwłaściwszego doboru antybiotyku. W niektórych przypadkach lekarz na podstawie stwierdzanych objawów u pacjenta i aktualnej sytuacji epidemiologicznej jest w stanie ustalić przyczynę zakażenia i odpowiedzieć na pytanie, czy ma do czynienia z zakażeniem bakteryjnym, grzybiczym czy wirusowym. Oczywiście w przypadku ustalenia zakażenia wirusowego antybiotyk nie jest potrzebny. Natomiast gdy podejmujemy leczenie antybiotykiem bez wyniku badania mikrobiologicznego materiału od pacjenta, a więc bez ustalenia przyczyny zakażenia i antybiotykowrażliwości czynnika etiologicznego mamy do czynienia z tzw. terapią empiryczną. Gdy znamy drobnoustrój wywołujący zakażenie i jego wrażliwość na antybiotyki mówimy o leczeniu celowanym, które jest najbardziej skuteczne (patrz pytanie nr 8). Należy pamiętać, że antybiotyk oprócz eliminowania chorobotwórczych bakterii, niszczy również drobnoustroje, stanowiące florę naturalną (fizjologiczną). To one chronią człowieka przed różnymi zakażeniami bakteriami potencjalnie chorobotwórczymi. Niekorzystnym następstwem antybiotykoterapii może też być usuwanie naturalnej jelitowej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego, na którą składają się liczne szczepy bakteryjne, zwłaszcza bakterii beztlenowych. Są one barierą dla bakterii chorobotwórczych, odgrywają rolę w metabolizmie różnych substancji w przewodzie pokarmowym i wytwarzają witaminy. Czym jest oporność na antybiotyki i skąd się bierze? O oporności na antybiotyki mówimy wówczas, gdy antybiotyk nie zabija bądź nie hamuje namnażania bakterii, a leczenie nim nie jest skuteczne. Oporność może być naturalna lub nabyta. Oporność naturalna to oporność wynikająca z właściwej dla gatunku drobnoustroju struktury lub fizjologii komórki. Jest to oporność, która istniała przed wprowadzeniem antybiotyków. Natomiast nabyta oporność to nowa cecha szczepu drobnoustroju wynikająca ze zmiany w materiale genetycznym. Powstaje w wyniku mutacji albo uzyskania obcego DNA drogą transformacji, koniugacji bądź transdukcji. Zdobyte w ten sposób przez bakterie umiejętności unikania działania antybiotyku, a więc oporność są trwałe i dziedziczne, przez co lawinowo zwiększa się liczba opornych komórek bakterii. Głównym źródłem problemów nabywania oporności, przez szczepy bakterii jest intensywne stosowanie antybiotyków. Antybiotykooporności całkowicie nie wyeliminujemy, ale możemy ograniczyć jej rozmiar, spowolnić jej powstawanie i rozprzestrzenianie, rozważniej stosując antybiotyki. Czy antybiotyki działają na wirusy - np. wirusa grypy?W infekcjach wirusowych leczenie antybiotykami nie ma sensu, ponieważ nie działają na wirusy i nie leczą chorób przez nie wywoływanych. Antybiotykiem nie leczymy przeziębienia ani grypy. Grypa jest infekcją wirusową, podobnie jak większość przeziębień z katarem i kaszlem. Wirusy nie są wrażliwe na antybiotyki. Nawet bardzo złe samopoczucie lub wysoka gorączka podczas infekcji wirusowej nie są żadnym uzasadnieniem do sięgnięcia po antybiotyk. Grypie można zapobiegać przez coroczne szczepienia i gdy jest wskazanie lekarskie zastosować, skuteczny lek przeciwko wirusowi grypy, oseltamivir (Tamiflu) lub zanamivir (Relenza). Należy pamiętać, że te leki nie działają na inne wirusy. W niewielkim odsetku przypadków może dojść po zakażeniu wirusowym do nadważenia bakteryjnego i wtedy antybiotyk może okazać się zasadny. Czy antybiotyki są całkowicie bezpieczne?Podobnie jak inne leki mogą powodować działania niepożądane niekiedy nawet ciężkie. Są to najczęściej lekkie objawy ze strony przewodu pokarmowego jak mdłości, biegunka, wymioty lub wysypki skórne o różnym stopniu nasilenia ale mogą być cięższe a nawet bardzo ciężkie jak wstrząs anafilaktyczny, wysoka gorączka, bóle stawów, ciężka biegunka poantybiotykowa. Większość objawów ustępuje po odstawieniu antybiotyku. Zawsze należy konsultować się z lekarzem. Objawem niepożądanym jest także eliminacja tzw. przyjaznych bakterii (flora fizjologiczna). Czy istnieją niepożądane działania antybiotyków u osób w podeszłym wieku?U osób w podeszłym wieku istnieje zwiększone ryzyko działań niepożądanych. W tej grupie wiekowej zwiększa się liczba czynników sprzyjających kumulacji leków, stąd częściej dochodzi do przedawkowania i działań toksycznych. Zaleca się, zwłaszcza w leczeniu pozaszpitalnym unikanie leków o małej rozpiętości terapeutycznej, tzn. których stężenie toksyczne jest bliskie stężeniu terapeutycznemu. Zawsze należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach gdy zapisywany jest antybiotyk, bowiem może dochodzić do różnych, niebezpiecznych dla zdrowia pacjenta, interakcji między lekami. U chorych w podeszłym wieku często dochodzi do trudnych do wyjaśnienia reakcji skórnych po zastosowaniu np. kotrimoksazolu. Zdecydowanie częściej w tej grupie wiekowej dochodzi do polekowych zaburzeń ośrodkowych, co często jest traktowane jako objaw podeszłego wieku. Czy istnieją niepożądane działania antybiotyków u dzieci?Zakres działań niepożądanych u dzieci jest podobny jak w populacji osób dorosłych. Działania niepożądane mogą być związane z dodatkami do leków przygotowanych specjalnie dla dzieci, w postaci płynnej, aby mogły być łatwo podane dziecku (zamiast tabletki – syropy, tabletki rozpuszczalne, zawiesiny). Należy również pamiętać, że dodatki poprawiające smak lub kolor mogą być przyczyną reakcji alergicznych. Działania niepożądane mogą również wystąpić u dziecka karmionego mlekiem matki zażywającej antybiotyk. Co to jest terapia celowana i empiryczna?Stosowanie terapii celowanej, czyli dobór leku na podstawie mikrobiologicznego badania wrażliwości drobnoustrojów, daje największą pewność skuteczności leczenia w danym zakażeniu. Warunkiem jej stosowania jest właściwe pobranie materiału biologicznego na badanie mikrobiologiczne (posiew). Natomiast terapia empiryczna jest metodą leczenia zakażeń, w którym kryterium doboru leku opiera się na udokumentowanych badaniach klinicznych, wskazujących na skuteczność określonego leczenia. Należy tu podkreślić, że dobór leku musi uwzględniać lokalną sytuację epidemiologiczną dotyczącą najczęstszych czynników etiologicznych i ich lekowrażliwości. Czy stosownie antybiotyków jest bezpieczne dla kobiet w ciąży? Stosowanie antybiotyków podczas ciąży i karmienia piersią wymaga zawsze bardzo dokładnego rozważenia przez lekarza, czy istnieje potencjalne ryzyko tego leczenia dla przyszłej mamy i płodu i czy korzyści wynikające z antybiotykoterapii przewyższają to ryzyko. Przeciwwskazane w ciąży są prawie wszystkie antybiotyki tak jak większość innych leków, dlatego tak istotne jest prawidłowe rozpoznanie zakażenia i wyważenie stosunku korzyści do ryzyka oraz wybranie właściwego, najbardziej bezpiecznego antybiotyku. Wielu lekarzy staje więc przez dylematem, kiedy i jaki antybiotyk można bezpiecznie podać kobiecie ciężarnej? Niektóre antybiotyki podawane w czasie ciąży, zwłaszcza w jej pierwszym trymestrze, mogą oddziaływać szkodliwie na płód, a stosowane w okresie połogu mogą obciążać organizm noworodka, przedostając się do jego ustroju z pokarmem matki. Z tego powodu decyzja o wdrożeniu leczenia antybiotykami w ciąży i w okresie laktacji powinna być zawsze dokładnie analizowana pod kątem wskazań medycznych, korzyści terapeutycznych i możliwego toksycznego działania na dziecko. Najczęstszym powodem stosowania antybiotyków w ciąży są zakażenia bakteryjne, które nie leczone mogą niekorzystnie wpływać na rozwój płodu. Wskazaniami do podania antybiotyku ciężarnej są przede wszystkim: zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zakażenia układu moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, waginoza, zapalenie pochwy, zakażenia Chlamydia trachomatis, rzeżączka i inne choroby przenoszone drogą płciową (kiła). oraz przedwczesne pęknięcie pęcherza płodowego a także inne choroby bakteryjne zagrażające życiu jak np. zapalenie wsierdzia, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie płuc. W pierwszym trymestrze ciąży przeciwwskazane jest stosowanie następujących antybiotyków i chemioterapeutyków: kotrimoksazol, preparaty nitrofuranów , rifampicyna (wodogłowie), chloramfenikol (gwałtownie przechodzą przez łożysko), glikopeptydy (wankomycyna, teikoplanina oraz leków przeciwgrzybiczych tj. amfoterycyna B, flucytozyna. Czy można pić alkohol podczas przyjmowania antybiotyków? Nie zaleca się. Gdy przyjmuje się niektóre antybiotyki w ogóle nie wolno pić alkoholu, należy zawsze czytać informacje znajdującą się na ulotce. Połączenie antybiotyku i alkoholu, może wywołać ciężkie niepożądane objawy ( nudności, wymioty, bóle głowy, drgawki). Generalnie alkohol osłabia działanie większości antybiotyków, a ponadto osłabia cały organizm i dlatego wolniej wracamy do zdrowia. Zdarza się również, że wypicie alkoholu podczas leczenia antybiotykiem, np. metronidazolem, wywołuje reakcję disulfiranową, która prowadzi do nagromadzenia się w organizmie aldehydu octowego będącego produktem częściowego utleniania etanolu. Aldehyd octowy wywołuje w organizmie człowieka takie objawy, jak: zaczerwienienie twarzy, kołatania serca, zaburzenia regulacji ciśnienia krwi, ból głowy, złe samopoczucie, osłabienie. Czy antybiotyki można przyjmować w trakcie jedzenia? Antybiotyki mogą różnie reagować z pokarmami, z uwagi na substancje w nich zawarte. Część antybiotyków nie należy łączyć z pokarmem lub innymi lekami, ponieważ dochodzi do utrudnienia ich wchłaniania z przewodu pokarmowego. Wskazane jest zażywanie ich co najmniej godzinę przed jedzeniem lub dwie godziny po posiłku. Przykładami takich interakcji mogą być np.: – tetracykliny, których wchłanianie hamowane jest w obecności pokarmów, mleka, wapnia, magnezu, glinu, preparatów alkalizujących, żelaza, – fluorochinolony, których wchłanianie jest opóźnione przez pokarm, a hamowane przez magnez, glin, środki alkalizujące zawierające wapń, cynk i żelazo. Antybiotyków nie należy popijać sokami , mlekiem lub jogurtem czy kefirem. Zawarty w tych ostatnich wapń może hamować działanie niektórych antybiotyków (np. tetracyklin). Także napoje zawierające kofeinę (kawa, herbata, cola), źle wpływają na proces wchłaniania leków. Przyjmując je doustnie należy zawsze popijać leki wyłącznie wodą. Czy antybiotyk powinien być podawany zawsze o tej samej godzinie?Skuteczność antybiotyku uzależniona jest od odpowiedniego stężenia w tkankach, które musi być utrzymywane przez określony czas, dlatego bardzo istotne jest przyjmowanie antybiotyków w regularnych, ściśle określonych odstępach czasu. Najlepiej pamiętać o stałych porach. Doba trwa 24 godziny i przykładowo gdy antybiotyk ma być podawany trzy bądź cztery razy dziennie (a więc odpowiednio co 8 lub sześć godzin), należy odpowiednio podzielić dobę, wliczając w to dzień i noc. Istotne jest również, doprowadzenie kuracji do końca, bowiem przedwczesne odstawienie antybiotyku, gdy tylko nastąpi poprawa zdrowia (zazwyczaj po 2-4 dniach), sprzyja rozwojowi oporności bakterii na dany antybiotyk i nie eliminuje bakterii, które spowodowały zakażenie. Efektem tego może być brak skuteczności antybiotyku przy powtórnym zakażeniu, bądź szybki nawrót choroby. Czy zaleca się przyjmowanie osłonowo probiotyków wraz z antybiotykiem?Podczas kuracji antybiotykowej nie ma wskazań do rutynowego przyjmowania probiotyków. Natomiast są one zalecane u chorych, którzy w przeszłości mieli po kuracji antybiotykowej ciężką biegunkę spowodowaną przez Clostridium difficile. Jedynie niewielka liczba preparatów probiotycznych, z dostępnych u nas na rynku, wykazuje udowodnione korzystne działanie. Antybiotyki podajemy bardzo krótko a więc zazwyczaj nie eliminują przyjaznych nam bakterii. Poprzez spożywanie preparatów probiotycznych tj. zawierających szczepy pałeczek kwasu mlekowego, kefirów bądź jogurtów zawierającymi takie szczepy, uzupełniamy naszą florę jelitową, należy jednak pamiętać, że gdy stosujemy je biorąc antybiotyk należy zachować kilkugodzinny odstęp między antybiotykiem a probiotykiem. Czy wraz z antybiotykami należy przyjmować witaminy?Nie ma dowodów naukowych wskazujących na korzyści wynikające z przyjmowania witamin, wręcz przeciwnie mogą one wchodzić w interakcje z antybiotykami. Ponadto zaobserwowano, że wiele witamin wpływa korzystnie na rozwój bakterii (wyjątek stanowi witamina C). Dlatego należy zrezygnować z przyjmowania witamin w czasie leczenia, chyba, że lekarz wyraźnie zaleci. Antybiotykoterapia może powodować niedobór niektórych cennych substancji (np. witaminy K), dlatego zalecane jest dopiero po kuracji antybiotykiem przyjmowanie preparatów witaminowo-mineralnych, które pozytywnie wpływają na układ odpornościowy oraz przyspieszają rekonwalescencję ale zawsze po konsultacji z lekarzem. Czy każdy antybiotyk jest zawsze skuteczny?Antybiotyki różnią się spektrum czyli zakresem i siłą działania przeciwbakteryjnego. Wykazują też różnorodną penetrację do różnych miejsc naszego organizmu, gdzie toczy się zakażenie. Zawsze jak tylko to jest możliwe należy zastosować antybiotyk o wąskim spektrum działania, bowiem taki lek najmniej zaburza naturalną florę naszego organizmu. Dlatego antybiotyk należy zażywać wyłącznie z przepisu lekarza, który dobiera lek według ściśle określonych wskazań najlepiej na podstawie badania mikrobiologicznego i wyników właściwie przeprowadzonych badań klinicznych. Czasem w celu poszerzenia spektrum działania konieczne jest skojarzenie dwóch lub nawet trzech antybiotyków. Ma to miejsce prawie wyłącznie w terapii empirycznej (patrz pytanie 2). Mojemu dziecku lekarz przepisał antybiotyk. Po podaniu leku dziecko zwymiotowało. Czy powinnam podać tę dawkę jeszcze raz?Nie należy podawać kolejnej dawki antybiotyku bezpośrednio po wymiotach. Należy odczekać i podać kolejną dawkę zgodnie ze schematem leczenia, który zalecił lekarz. Jednak jeśli wymioty się powtórzą po kolejnych dawkach, należy skontaktować się z lekarzem. On zdecyduje, co zrobić. Najprawdopodobniej trzeba będzie zmienić antybiotyk lub sposób jego podawania. Czy na anginę zawsze trzeba podać antybiotyk? Czy nie da się jej wyleczyć inaczej?Angina definiowana, jako zapalenie gardła i migdałków podniebiennych, może być wywołana zarówno przez wirusy, jak i bakterie. Czynnik etiologiczny, w dużej mierze jest zależny od wieku – u dorosłych najczęściej są to wirusy. Postępowanie lecznicze zależy od czynnika wywołującego stan zapalny. Istnieją metody pozwalające na rozróżnienie zakażenia wirusowego i bakteryjnego. W przypadku etiologii wirusowej podanie antybiotyku jest błędem w sztuce lekarskiej. Najczęstszą przyczyną anginy bakteryjnej jest Streptococcus pyogenes. I tu leczeniem z wyboru jest włączenie penicyliny. Co zrobić gdy dziecko jest uczulone na antybiotyk?Po pierwsze trzeba podkreślić, że uczulenia na antybiotyki zdarzają się dość rzadko. Objawami alergii może być pokrzywka wokół ust, opuchnięte usta, czerwony odczyn. Wystąpienie wymiotów po podaniu antybiotyku nie jest objawem alergii, chyba że wystąpił też któryś z powyższych objawów. Zawsze po zauważeniu objawów uczulenia na lek, trzeba się zwrócić do lekarza. To on stwierdza alergię i przepisuje antybiotyk z innej grupy. PAMIĘTAJMY – Jednorazowy epizod alergiczny nie jest wskazaniem, by do końca życia nie podawać tej grupy antybiotyków. Ale zawsze trzeba o takim incydencie powiadomić lekarza, a antybiotyk z tej grupy podawać z najwyższą ostrożnością, często w warunkach ambulatoryjnych. Czy biorąc antybiotyk można wychodzić na dwór?Samo podawanie antybiotyku nie jest przeciwwskazaniem do wychodzenia na świeże powietrze. Przeciwwskazaniem są za to inne objawy choroby. Należy bezwzględnie zostać w domu, jeśli się gorączkuje, lub jest się ogólnie w złym stanie. Jeśli tych objawów nie ma, można, mimo zażywania antybiotyków, wychodzić na dwór. Czy antybiotyk działa na trądzik? Są grupy antybiotyków, które mogą być stosowane przy leczeniu trądziku. Nie oznacza to jednak, że każdy incydent wystąpienia trądziku od razu wymaga antybiotykoterapii. Najpierw zaczyna się leczenie od mniej inwazyjnych form leczenia. Antybiotyk jest ostatecznością, podaje się go wtedy, gdy inne metody leczenia zawiodą. O podaniu antybiotyku zawsze decyduje lekarz dermatolog. Należy ściśle stosować się do jego zaleceń (dotyczy to szczególnie długości terapii.) Nigdy nie należy zażywać antybiotyku samodzielnie, tylko dlatego że akurat taki sam antybiotyk pomógł koleżance czy koledze. Czy po zakończeniu kuracji antybiotykowej trzeba zrobić jakieś badania? Jeśli tak, to jakie? Sama antybiotykoterapia nie jest wskazaniem do jakichkolwiek dalszych badań. Czasami na początku choroby wykonuje się badania krwi – by np. określić poziom wskaźnika stanu zapalnego. Na jego podstawie lekarz ordynuje odpowiedni antybiotyk. Czasami może także zlecić badania w trakcie kuracji, by zobaczyć, jak chory reaguje na przepisany lek. Nie ma jednak wskazań do zlecania badań już po zakończeniu antybiotykoterapii. Czy zielony lub żółty katar jest podstawą do podania antybiotyku? Absolutnie nie jest. Zabarwienie wydzieliny z nosa nie różnicuje pomiędzy infekcją wirusową a bakteryjną. Można mieć zieloną wydzielinę przy infekcji wirusowej. W takiej sytuacji podanie antybiotyku jest bezcelowe. Czy zastój pokarmu u kobiety karmiącej piersią leczy się antybiotykiem?Czasami potrzebny jest antybiotyk, jeśli pomimo wszelkich działań nie udaje się odblokować zastoju pokarmu i widać stan zapalny. Jednak zanim go podamy należy próbować opróżnić pierś poprzez przystawianie dziecka, odciąganie laktatorem i okłady. Czy niepotrzebnie podany antybiotyk (na przeziębienie, infekcję wirusową) osłabia organizm? Co wtedy robić?Niepotrzebnie podany antybiotyk może sprzyjać powstawaniu oporności bakterii, niszczyć fizjologiczną florę bakteryjną przewodu pokarmowego a także niekiedy powodować działania niepożądane. Już sama infekcja wirusowa osłabia organizm chorego a dodatkowo podany antybiotyk nie sprzyja regeneracji układu odpornościowego. Ważne jest wtedy odpowiednie nawodnienie, nawilżenie błon śluzowych oraz spacery i wietrzenie mieszkania. Czy wysoka gorączka trwająca tydzień jest wskazaniem do podania antybiotyku?Przedłużająca się wysoka gorączka wymaga dokładnej diagnostyki i poszukiwania przyczyny. Być może potrzebny będzie antybiotyk, ale bez badań nie powinno się go podawać. Czy gdy wrasta paznokieć, trzeba ranę posmarować maścią z antybiotykiem? Czy taką maść można dostać bez recepty?Zwykle wystarcza moczenie w wodzie z sodą lub interwencja chirurga. Jeśli potrzebny byłby antybiotyk działający miejscowo w maści, chirurg przepisałby taki lek na receptę. Należy maksymalnie ograniczyć podawanie antybiotyków miejscowo. Jak szybko działa antybiotyk? Czy po pierwszej dobie podawania antybiotyku powinna nastąpić poprawa? Kiedy zacząć się niepokoić, że antybiotyk nie działa?To zależy od rodzaju antybiotyku, jak i leczonej infekcji. W przypadku antybiotyków bakteriobójczych efekt jest zwykle szybki i poprawa może nastąpić już po dobie leczenia. Antybiotyki bakteriostatyczne działają wolniej – efekt może być zauważony dopiero po 2-3 dobach. Czy można dzielić antybiotyk w tabletkach na mniejsze dawki?Przed przyjęciem antybiotyku, podobnie jak każdego innego leku należy zapoznać się z załączoną ulotką informującą o możliwości dzielenia tabletki. Zwykle taką informację przekazuje lekarz przepisując receptę i wyliczając dawkę antybiotyku. Czy zawsze po operacji trzeba podać antybiotyk?Nie zawsze .To zależy od rodzaju zabiegu, narządu operowanego oraz obciążeń pacjenta. Czy po wyrwaniu zęba trzeba zażyć antybiotyk?Podanie antybiotyku nie jest konieczne w każdym przypadku – decyzję podejmuje stomatolog w oparciu o ocenę stanu klinicznego, nasilenie stanu zapalnego, obecność wydzieliny ropnej czy przetoki a także towarzyszące lub przebyte choroby Ile czasu powinno się odczekać po antybiotykoterapii ze szczepieniem? Czy można się szczepić tuż po wyzdrowieniu (zakończeniu terapii)?Już po kilku dniach od zakończenia infekcji można podać szczepionkę. Czy zapalenie płuc ma zawsze podłoże bakteryjne? Czy możliwe jest wyleczenie zapalenia płuc bez antybiotyku?Są różne przyczyny zapalenia płuc. Wśród infekcyjnych oprócz bakterii przyczyną mogą być wirusy, stąd też można wyleczyć pacjenta lekami objawowymi tj. bez podania antybiotyku. Czy przyjmowanie antybiotyku może opóźnić miesiączkę? Jeśli tak, to o ile?Samo przyjmowanie antybiotyku nie powinno opóźniać miesiączki natomiast infekcja, która była przyczyną podania antybiotyku zdecydowanie może się przyczynić do jej opóźnienia. Co robić, gdy w czasie antybiotykoterapii pojawia się biegunka? Czy przerwać podawanie leku?Biegunka według definicji WHO to co najmniej 3 luźne, wodniste stolce dziennie. Jeśli biegunka ma charakter łagodny i trwa krótko, można kontynuować antybiotykoterapię. Jeśli jednak trwa ona dłużej niż 2 dni lub ma charakter gwałtowny, lub biegunce towarzyszą objawy ogólne np. gorączka, bóle brzucha, nudności, lub biegunka ulega zaostrzeniu – należy bezzwłocznie zgłosić się do lekarza. Moje dziecko często choruje. Badanie wykazało, że dziecko ma gronkowca złocistego w nosie. Czy ten gronkowiec ma wpływ na liczbę infekcji? Czy samo posiadanie gronkowca oznacza, że dziecko trzeba leczyć antybiotykiem?Obecność gronkowca w nosie, określana jest mianem nosicielstwa, które może mieć charakter przejściowy lub trwały. Nosicielstwo nie jest wskazaniem do włączenia antybiotykoterapii. Nosicielstwo gronkowca może predysponować do zakażeń skórnych, natomiast nie ma wpływu na częstość infekcji górnych dróg oddechowych Czy gorąca kąpiel potęguje działanie antybiotyków? Czy można brać taką kąpiel w trakcie kuracji?Kąpiel można, a nawet trzeba brać, natomiast sama w sobie (ani gorąca, ani chłodna) w żaden sposób nie potęguje ona działania antybiotyków. Czy przyjmowanie antybiotyków przez dzieci wpływa na stan zębów? Czy to prawda, że przyjmowanie antybiotyków, gdy rosną zęby, powoduje powstawanie na zębach białych plamek?Absolutna większość zmian zębowych nie ma związku z antybiotykoterapią a tylko z brakiem higieny jamy ustnej. Jedynymi antybiotykami które wpływają na stan uzębienia, ale powodując jedynie jego pasemkowate, poprzeczne przebarwienia są tetracykliny, i stąd są one u dzieci do 12 roku życia przeciwwskazane. Dlaczego niektóre antybiotyki trzeba zażywać po posiłku, a inne na czczo? Czy ma to rzeczywiście znaczenie? Czy coś się stanie, gdy nie zastosuję się do tych wskazań?Spowodowane to jest tym, że niektóre antybiotyki wchłaniają się po posiłku lepiej, a inne gorzej (a więc i efekty ich podawania mogą być niedostateczne), stąd konieczność stosowania się do zaleceń zawartych w ulotce (nie znaczy to, że zawsze efekt będzie niedostateczny, ale może się tak zdarzyć, że działania niepożądane wystąpią, przy braku sukcesu terapeutycznego). Czasem także moment przyjęcia antybiotyku może wpływać na pojawianie się lub nie niepożądanych objawów takich jak np. nudności, bóle brzucha. Szczegółowych informacji na ten temat należy szukać w ulotce dla pacjenta, która jest załączona do każdego opakowania antybiotyku. Czy w przypadku, gdy lek trzeba zażyć po posiłku (lub w trakcie), nie ma znaczenia, co jem na ten posiłek? Czy to prawda, że nie można przyjmować antybiotyku, jeśli wcześniej zje się nabiał (mleko, jogurt)?Ogólnie można powiedzieć, że mleko i produkty mleczne zawierające dużo wapnia może np. unieczynniać antybiotyk, w związku z upośledzeniem procesu wchłaniania. Stąd zwykle w ulotkach znajdują się odpowiednie informacje nie tylko kiedy ale nawet z czym nie przyjmować leku. Na pewno jednak należy przyjąć ogólną zasadę, że antybiotyk popijamy obojętnym płynem, czyli wodą niegazowaną. Jeśli antybiotyki nie działają na wirusy, i nie powinno się ich brać na przeziębienie, to dlaczego przy chorobach przeziębieniowych, gdy długo choruję ja lub moje dziecko, to przy samych lekach na przeziębienie (typu witamina C, paracetamol, rutinoscorbin) choroba nie przechodzi, a po antybiotyku jesteśmy zdrowi?Przedłużające się objawy choroby przeziębieniowej mogą być spowodowane nadkażeniem bakteryjnym, i wtedy antybiotyk bywa niekiedy niezbędny. Oczywiście nie wiem co to znaczy ?długo choruję” (ja lub moje dziecko), gdyż przeciętne przeziębienie, jeszcze nie do pełnego wyzdrowienia, trwa ok 10-14 dni. Jeśli antybiotyk dostaje Pani lub Pani dziecko w 10 dniu choroby, to być może podanie antybiotyku zbiega się z naturalnym wyzdrowieniem i wtedy wydaje się, że był on niezbędny. Większość przeziębień to choroby samoleczące się! Dodam, że skuteczność witaminy C i rutyny zawartej w Rutinoscorbinie nie została nigdy naukowo udowodniona. Lekarz przepisał dziecku antybiotyk. Ma go brać przez 14 dni. Po kilku dniach leczenia czuje się już lepiej, nie gorączkuje. Czy można wysłać dziecko do przedszkola i dalej dawać antybiotyk?Aby móc odpowiedzieć na to pytanie rzetelnie, trzeba znać powody dlaczego lekarz zdecydował o tak długiej antybiotykoterapii. Na długość terapii wpływa: lokalizacja zakażenia, czynnik etiologiczny (bakteria wywołująca), ciężkość przebiegu, wiek, choroby współistniejace. Zbyt długa terapia niewiele wnosi, za to sprzyja stymulowaniu oporności bakterii na antybiotyki i zwiększa szanse wystąpienia działań niepożądanych. Jeśli chodzi o możliwość wychodzenia z domu w czasie antybiotykoterapii, przyjmuje się, że takie wyjście jest możliwe po trzech dniach od ustąpienia gorączki, oczywiście, jeśli ogólny stan pacjenta na to pozwala. Nie zaleca się posyłania do przedszkola dziecka osłabionego chorobą, nawet jeśli nie ma przeciwwskazań medycznych. U mojego dziecka po raz drugi zdiagnozowano szkarlatynę. Czy to możliwe? Słyszałam, że na szkarlatynę choruje się tylko raz. Czy powtórne zachorowanie (po dwóch latach) oznacza, że dziecko jest zakażone bakterią oporną na antybiotyki?Szkarlatyna to nic innego jak angina paciorkowcowa z wysypką. Za wysypkę odpowiedzialna jest toksyna, której sa trzy typy. Stąd istnieje możliwość zachorowania na szkarlatynę więcej niż jeden raz. Na dodatek mogę Panią pocieszyć, że nie ma jak dotąd paciorkowca ropotwórczego, czyli bakterii odpowiedzialnej za szkarlatynę (płonicę), który byłby oporny na penicylinę, choć oporne na tzw. makrolidy zdarzają się coraz częściej. Czy czosnek to rzeczywiście antybiotyk? Jeśli tak, to czy jedzenie czosnku ma wpływ na wzrost antybiotykooporności bakterii? I czy powinno się ograniczyć jedzenie czosnku?Naturalnych związków bakteriobójczych lub bakteriostatycznych jest wiele i oczywiście czysto teoretycznie oporność na związki zawarte w nich (w tym w czosnku) może się wytworzyć, ale dowodów na to nie znam. W związku z tym nie zalecam ograniczania spożycia czosnku (poza względami towarzyskimi). Czy częste przyjmowanie antybiotyku może wywołać alergię? Chodzi nie o alergię na przyjmowany lek, ale inną, np. wziewną. Czy jest taka zależność, że dzieci, które w dzieciństwie często przyjmowały antybiotyki, częściej są też alergikami?Taka zależność zapewne istnieje, choć nie jest ona ani łatwa do udowodnienia, ani taka wprost jak się niektórym wydaje. Związek może być spowodowany tym, że antybiotyki dziesiątkują naszą bakteryjną florę jelitową odgrywającą olbrzymią rolę w rozwoju różnorodnej odpowiedzi odpornościowej, w tym tej związanej np. z IgE, czyli alergią natychmiastową. Trzeba sobie zdawać sprawę, że w naszym jelicie bytuje ok. 500 różnych gatunków bakterii. Podanie antybiotyku zaburza tę subtelną równowagę w sposób trudny do przewidzenia i niekiedy na bardzo długo. Mam zapalenie zatok. Czy to leczy się antybiotykiem?Ostrych zapaleń zatok (błony śluzowej nosa i zatok), trwających 10-14 dni, bez powikłań lub zaostrzenia po okresie poprawy nie zaleca się leczyć antybiotykiem, choć indywidualne odstępstwa od tej zasady są możliwe. Ostre zapalenia zatok leczy się objawowo – leki przeciwgorączkowe, przeciwzapalne, czasem i krótko krople obkurczające do nosa i sterydy donosowe. Ostatnio, przy wysokiej gorączce, lekarz przepisał mi antybiotyk. Z ulotek NPOA wiem, że antybiotyk należy wziąć do końca, zgodnie z zaleceniami lekarza. Ale ten antybiotyk, który mi przepisano, na mnie nie działa - nie ma żadnej poprawy, gorączka jest nadal wysoka, a jestem już w połowie zapisanej kuracji. Czy w takim wypadku mogę przerwać branie antybiotyku?Przerwać kuracji nie można samodzielnie, bez konsultacji z lekarzem. Lekarz dokona ponownej oceny stanu pacjenta (stan może się znacznie różnić od tego z poprzedniej wizyty), i na podstawie wyniku aktualnego badania zleci odpowiednie leczenie. Czy tonik antybakteryjny ma w sobie antybiotyk? Jeśli tak, czy używanie toników i innych specyfików antybakteryjnych, też powoduje wzrost oporności bakterii na antybiotyki? Tonik może zawierać środki dezynfekujące. Podobne substancje stosowane są w szpitalach do dezynfekcji. Bakterie mogą się uodpornić, w różnym czasie i stopniu na wszystkie związki o działaniu antybakteryjnym To tym bardziej groźne, że pojawienie się w szpitalach bakterii opornych na środki dezynfekujące zagraża bezpośrednio zdrowiu i życiu pacjentów. Dlatego nie zleca się do codziennego stosowania tego typu preparatów. Moje dziecko ma bardzo duży trądzik. Lekarz przepisał na to antybiotyki i dziecko bierze je już parę miesięcy. Lek trochę pomaga. Boję się jednak, czy tak długie zażywanie antybiotyków mu nie zaszkodzi? Ile powinna trwać antybiotykoterapia przy trądziku? Odpowiedź na to pytanie nie jest możliwa w oderwaniu od pacjenta. Wiele czynników decyduje o sposobie leczenie (miejscowe czy ogólne). Trzeba też pamiętać, że stosowane są tu nie tylko leki przeciwbakteryjne. Terapia trądziku jest trudna, złożona i zawsze indywidualna. Czy w trądziku i leczeniu go antybiotykiem trzeba zrobić antybiogram? Dobrze by było, ale z przyczyn organizacyjnych, technicznych, laboratoryjnych wcale to nie jest takie proste, jak by się na pierwszy rzut oka mogło wydawać. Pobranie materiału wymaga specjalnej techniki i nie w każdym laboratorium jest to możliwe. Czasem po prostu trudno jest ustalić z jakiej zmiany trądzikowej i jak w pewny sposób pobrać materiał na posiew i antybiogram. Jednak próba taka przed rozpoczęciem leczenia byłaby oczywiście wskazana. Co trzeba zrobić, jak skaleczenie źle się goi? Czy jest jakaś maść z antybiotykiem bez recepty na takie okazje? Jeśli rana nie goi się, to trzeba się jednak udać do lekarza, gdyż rana może się źle goić nie tylko z powodu zakażenia. Wyjeżdżam na wakacje do kraju, gdzie kontakt ze służbą zdrowia jest bardzo utrudniony a standard higieniczny bardzo niski. Chciałbym wziąć podstawowe leki, w tym antybiotyk. Jaki wybrać? Jak ocenić, czy sytuacja już wymaga jego przyjęcia? Nie zaleca się zabierania antybiotyku ze sobą, jeśli się nie jest lekarzem. Nie da się przewidzieć wszystkich okoliczności wymagających antybiotykoterapii. A antybiotykoterapia to nie jest kulinarne “befsztyk raz”, gdzie jeden antybiotyk jest dobry na wszystko. Nieodpowiedni antybiotyk nie tylko nie pomoże, ale może nawet zaszkodzić. Dlatego, mimo wszystko niezbędna jest wizyta u specjalisty. Czy angina jest zaraźliwa? Czy odwiedzając dziecko chore na anginę narażam się na zakażenie? A jeśli tak, to kiedy chory przestaje zakażać? Angina paciorkowcowa jest chorobą zakaźną i można się nią zarazić, natomiast po 24 godzinach (najpóźniej 48) po zastosowaniu skutecznego antybiotyku (penicyliny) przestaje być zakaźna dla otoczenia. Od 4 tygodni bardzo kaszlę. Nie mam gorączki. Lekarz, który mnie badał, nie stwierdził zmian osłuchowych. Ja jednak bardzo się męczę. Leki dostępne bez recepty nie pomagają. Czy w takim wypadku mogę wziąć antybiotyk? Długotrwały kaszel może być symptomem np. kokluszu lub astmy i na ogół antybiotyk na te choroby nie pomaga – po pierwsze jeśli to jest nawet koklusz to po 4 tygodniach bakterii już nie ma a pozostał tylko odruch kaszlowy (może się utrzymywać miesiącami), a jeśli to np. astma to antybiotyk jest w niej z reguły bezużyteczny. Ale długotrwały kaszel może być też symptomem innej choroby. Dlatego zawsze bezwzględnie wymaga konsultacji z lekarzem i badań obrazkowych. Szczepienie po antybiotyku? Nie ma bezpośrednich przeciwwskazań do wykonania takiej czynności. Należy jednak pamiętać, że antybiotykoterapia osłabia organizm, więc zaaplikowanie szczepionki może wywołać różne reakcje w organizmie, które normalnie nie występują. Szczególnie narażone są na to małe dzieci. Zażywanie antybiotyku przy szczepieniu nie jest zakazane, ale wielu lekarzy proponuje wstrzymać się ze szczepieniem na pewien okres po zakończeniu zażywania antybiotyku. spis treści 1. Szczepienie po kuracji antybiotykowej 2. Wpływ antybiotyku i szczepionki na organizm 1. Szczepienie po kuracji antybiotykowej Wyróżniamy kilka typów szczepionek. Mogą to być szczepionki atenuowane tj. zawierające żywe, o niskiej zjadliwości drobnoustroje chorobotwórcze, ale również dostępne są szczepionki z martwymi drobnoustrojami, ich fragmentami (np. kapsuła wirusa) – tzw. szczepionki inaktywowane lub też anatoksyny, czyli toksyny chorobotwórcze o niskiej zjadliwości. Szczepionki mogą być także podawane w różnej postaci, dożylnie, podskórnie czy doustnie. Niezależnie od sposobu podania czy składu szczepionki, ich zadaniem jest wytworzenie odporności organizmu na drobnoustroje. Jak wiadomo kuracja antybiotykowa, szczególnie długotrwała, może wpływać na osłabienie układu odpornościowego. Dlatego też nie zaleca się wykonywania szczepienia w trakcie kuracji antybiotykowej czy po zakończeniu stosowania antybiotyku. Nie jest to jednak bezwzględnie przeciwwskazane. Zobacz film: "Choroby serca najczęstszą przyczyną zgonów Polaków" Kiedyś w wykazie szczepień, przy których bezwzględnym przeciwwskazaniem była antybiotykoterapia, były szczepionki: szczepionka przeciw chorobie Heinego – Medina, szczepionka przeciw tężcowi, szczepionka przeciw odrze, śwince i różyczce, szczepionka przeciw Haemophilus influenze typu B, szczepionka przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu B. Obecnie jednak leczenie antybiotykami zostało wykreślone z przeciwwskazań do zastosowania tych szczepionek. 2. Wpływ antybiotyku i szczepionki na organizm Szczepionki nie powinny być podawane przy osłabionym systemie odpornościowym, bowiem same obniżają odporność organizmu bezpośrednio po ich zaaplikowaniu. Antybiotyki to leki, które także w pewien sposób działają na osłabienie układu odpornościowego. Potencjalnie mogące pojawić się powikłania przy łącznym zastosowaniu antybiotyku i szczepionki są bowiem reakcją indywidualną organizmu. Układ odpornościowy dzieci, szczególnie tych najmniejszych – noworodków, niemowlaków, działa mniej sprawniej niż dorosłego człowieka. Antybiotyki u dzieci po antybiotyku mogą spowodować silne osłabienie systemu odpornościowego, co sprzyja zapadaniu na różnego rodzaju infekcje. Dlatego też zaleca się, aby na okres 6-8 tygodni od zakończenia kuracji antybiotykowej wstrzymać się z podawaniem jakiejkolwiek szczepionki. Po zastosowaniu szczepionki czasami mogą pojawić się miejscowe lub ogólne działania niepożądane. Zalicza się do nich powiększenie węzłów chłonnych, lekka gorączka, złe samopoczucie, osłabienie, bóle głowy i mięśni czy wysypki. Mogą pojawić się także groźne powikłania tj. niepożądane odczyny poszczepienne (NOP), jak zapalenie mózgu, posocznica, zapalenie ślinianek, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i inne. Chociaż nie wykazano, iż antybiotyki wpływają na ich pojawienie się, to mogą one w niekorzystnych warunkach dla organizmu sprzyjać ich wystąpieniu. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Antybiotykoterapia u dzieci to kontrowersyjny temat. Zmartwieni chorobą pociechy rodzice często oczekują natychmiastowych efektów leczenia, dlatego część z nich niekiedy wręcz wywiera na lekarza presję, aby przepisał antybiotyk. Inni uważają natomiast, że są one nadużywane i zalecane bezpodstawnie. O tym, w jakich przypadkach należy podać antybiotyk, a kiedy zdecydowanie się go wystrzegać mówi lekarz medycyny rodzinnej Monika Piecuch-Kilarowska. Dzieci w wieku żłobkowym i przedszkolnym chorują zwykle 10-12 razy w roku, najczęściej jesienią i zimą. Większość zakażeń to infekcje wirusowe. Dominują rinowirusy, adenowirusy, koronawirusy, wirusy grypy i paragrypy, wirus RS oraz enterowirusy. Przebieg jest zazwyczaj samoograniczający się, co oznacza, że po 3-5 dniach objawy choroby ustępują bez specjalnego leczenia. Najważniejszy w temacie antybiotyków jest fakt, iż zwalczają one wyłącznie bakterie. Zupełnie nie działają natomiast na wirusy i w związku z tym, nie leczą chorób przez nie wywoływanych. Nie każdy antybiotyk działa tak samo - istnieją antybiotyki bakteriobójcze, które powodują śmierć drobnoustroju chorobotwórczego lub bakteriostatycznie, co oznacza, iż hamują jedynie ich zdolność namnażania. Ważne jest również tzw. spektrum działania, które określa czy lek działa na wiele różnych gatunków bakterii (szerokie spektrum) czy wybiórczo, wobec konkretnych patogenów (wąskie spektrum). Należy pamiętać, że antybiotyki wyjaławiają florę bakteryjną jelit, mogą też powodować biegunkę, dlatego przy ich zażywaniu trzeba przyjmować także probiotyki. Przyczynę każdej infekcji ustala lekarz na podstawie dwóch zasadniczych części wizyty, czyli wywiadu oraz badania, oceny węzłów chłonnych. Jeśli po tych etapach specjalista ma wątpliwości, zleca badania dodatkowe. W przypadku jakich chorób i na jakiej podstawie trzeba podać antybiotyk? 1. Ostre zapalenie gardła i migdałków podniebiennych To jedna z najczęstszych przyczyn wizyt u lekarza rodzinnego. Choroba jest w 90 proc. wywoływana przez wirusy, w 10 proc. przez bakterie (zwykle paciorkowca, znanego głównie z anginy paciorkowcowej). Część objawów, a w szczególności katar i kaszel wyraźnie sygnalizują, że przyczyną jest działanie wirusa. Natomiast jeśli dziecko ma wysoką gorączkę albo w badaniu nie ma typowych nalotów włóknikowych, może być to zakażenie bakteryjne. Dla pewności, lekarz zleca szybki test na antygen Strep A (tzw. StrepTest), pobierając wymaz patyczkiem z migdałków i gardła. Wynik jest już po kilku minutach. Jeśli jest pozytywny należy bezwzględnie włączyć antybiotykoterapię i przyjmować ją zgodnie z zaleceniami, zwykle min. przez 10 dni. Zbyt szybkie przerwanie kuracji przyczynia się do nosicielstwa opornych streptokoków i nawrotów anginy. 2. Ostre zapalenie ucha środkowego - OZUŚ Występuje u ok. 50-84 proc. dzieci do 3 roku życia, ze szczytem zachorowań między 6. a 12. miesiącem życia. Po ukończeniu 7 lat częstość występowania choroby wyraźnie spada. OZUŚ w zdecydowanej większości przypadków jest poprzedzone katarem, a jego początkowy przebieg przypomina "wirusówkę". Wirus, powodując zmiany zapalne w części nosowej gardła sprzyja rozrostowi kolonizacji bakteryjnej. Prowadzi również do obrzęku błony śluzowej trąbki słuchowej i zaburzeń jej czynności. Ułatwia to przedostawanie się drobnoustrojów do ucha środkowego z części nosowej gardła, której składnikiem flory bakteryjnej u większości z nas są właśnie bakterie powodujące OZUŚ. W tym wypadku mamy do czynienia z zakażeniem wstępującym poprzez trąbkę słuchową, a nie z zewnątrz ucha. Wśród patogenów bakteryjnych, wywołujących OZUŚ dominują Streptococcus pneumoniae i Haemophilus influenzae, które są odpowiedzialne za około 30-50 proc. zachorowań. Obie bakterie są uwzględnione w kalendarzu szczepień obowiązkowych (Pneumokoki i Hib). Szczepienia umożliwiają przygotowanie układu odpornościowego, uzbrajając go w przeciwciała, na wypadek, gdyby bakterie z nosogardła przedostały się do ucha. Standardowo, w przebiegu OZUŚ dolegliwości (ból i gorączka) u większości chorych ustępują samoistnie w ciągu 24 godz., a u około 80 proc. w ciągu 2-7 dni. Lekiem, który należy podawać przez pierwsze 24-48 godz. od wystąpienia objawów jest paracetamol lub ibuprofen. Trzeba także obserwować dziecko, ponieważ jeśli nie następuje poprawa, trzeba będzie podać antybiotyk. Natychmiastowe zastosowanie antybiotyku w ostrym zapaleniu ucha środkowego jest zalecane u: dzieci poniżej 6 miesiąca życia,dzieci z wysoką gorączką (>39C), znacznie nasilonymi dolegliwościami bólowymi i wymiotami,dzieci poniżej 2 roku życia z obustronnym zapaleniem ucha środkowego,chorych z wyciekiem z ucha,dzieci z wadami twarzoczaszki, zespołem Downa, zaburzeniami odporności i nawracającymi zapaleniami powyżej 2 roku życia z jednostronnym zapaleniem ucha i umiarkowanie nasilonymi objawami decyzję o włączeniu antybiotykoterapii lekarz zawsze podejmuje wspólnie z rodzicami w oparciu o wcześniejszy wywiad. 3. Ostre zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych Zapoczątkowywane jest przez zakażenie wirusowe, w szczególności przez: rino- i koronawirusy, wirusy RS, grypy i paragrypy lub adenowirusy. Zakażenie bakteryjne jest następstwem wirusowego i rozwija się jedynie w 0,5-2 proc. przypadków. Początek zapalenia błony śluzowej nosa i zatok przynosowych to czas, kiedy pojawia się obfity wodnisty wyciek surowiczy z nosa, obrzęk śluzówek utrudniający oddychanie oraz suchy kaszel. Często dziecko kaszle rano bądź po drzemce z powodu spływającej wydzieliny. Objawy mogą nie ustępować nawet przez 5-10 dni, a dodatkowo może pojawić się nasilony gęsty śluzowy i śluzowo-ropny katar (często określany przez rodziców jako zielony), ale nie są to podstawy do podania antybiotyku. Dopiero nasilenie produkcji ropnej wydzieliny z nosa, ból głowy - szczególnie jednostronny, obrzęk oczodołu i nawrót gorączki powyżej 39C świadczą o zakażeniu bakteryjnym. Zatem antybiotyk należy włączyć, jeśli przynajmniej przez 3-4 dni od początku choroby utrzymują się te ciężkie objawy albo kiedy po okresie wyciszenia objawy powracają. 4. Zapalenie oskrzeli i płuc Dominującym objawem zapalenia oskrzeli jest suchy kaszel lub taki z odkrztuszaniem wydzieliny, trwający nie dłużej niż 3 tygodnie. Przyczyną są głownie wirusy RS i wirusy grypy, adenowirusy, a nawet rinowirusy, torujące drogę innym wirusom. Diagnozowanie zapalenia oskrzeli i płuc zawsze opiera się na badaniu i objawach klinicznych oraz RTG płuc. Samo pojawienie się ropnej plwociny nie jest równoznaczne z zakażeniem bakteryjnym i dlatego nie zawsze włączany jest antybiotyk. Wystąpienie takich objawów jak nagła, wysoka gorączka, dreszcze, wciąganie międzyżebrzy czy duszność są sygnałami do konsultacji i rozważenia antybiotykoterapii. Jeśli kaszel jest przewlekły, przyczyną może być krztusiec, szczególnie u dziecka, które z różnych powodów miało odłożone lub niekompletne szczepienia przeciwko tej chorobie. W tym wypadku antybiotyk zmniejsza prawdopodobieństwo zakażenia się przez domowników, natomiast nie skraca czasu jej trwania. Za większość infekcji u dzieci odpowiadają wirusy, które mogą stać się wrotami do zakażeń bakteryjnych. Niezwykle istotne jest szczepienie dzieci zgodnie z kalendarzem szczepień, ponieważ zmniejszają one prawdopodobieństwo chorób wywołanych bakteriami. Nie można jednak zapominać, że antybiotyki są wysoko skutecznymi lekami, które ratują życie, np. w przypadku zapalenia płuc czy sepsy meningokokowej, natomiast stały się poniekąd ofiarą własnego sukcesu. Ich powszechne nadużywanie w leczeniu i profilaktyce, a także hodowlach i weterynarii prowadzi do ograniczenia skuteczności w leczeniu chorób przez nie wywoływanych. Racjonalne stosowanie tych leków w oparciu o wskazania i spektrum działania to konieczność, a nie wybór.

kiedy na szczepienie po antybiotyku